Opeens hield ik het niet meer uit... Ik moest en zou testen! Vandaag nog. Ik kreeg het idee niet meer uit mijn hoofd. Het was als een groot flikkerend licht dat bleef branden in mijn hoofd:TEST TEST TEST! Uiteindelijk naar boven met mijn kannetje en mini-labo. Een mini-plasje, 4 druppels minitieus...

Onkdans het hobbelige beginparcours en het wel erg lage vertrouwen in deze poging beginnen de zenuwen nu bijzonder op te spelen... Ik hen haast geen bijwerkingen van de utrogestan deze keer. Of toch zeker niet in de hevigheid waarmee ik werd geconfronteerd de eerste 3 keer ik die vieze bolletjes...

Het gevoel op een schip te leven en dus constant licht misselijk te zijn, opgeblazen onderbuik, hongerig (en dat in combi met misselijkheid... Heerlijk!), constipatie, pijnlijk gespannen borsten, hoofdpijn, vieze smurrie in de onderbroek,... Ik neem het er allemaal bij zonder al te veel te morren....

Ook dit stukje zal weer over enkele dagen gespreid neergeschreven worden :) Vrijdag 2 september Deze ochtend werd ik verwacht om half 9 in Jan Palfijn voor de eerste folikkelmeting van deze ronde. De verpleegster was niet zo behendig met haar staafjes-camera dus duurde het wel even voor ze alles...

Zometeen word ik verwacht bij mijn  "vaste" gynaecoloog, dokter Bronselaer voor de 6-maandelijke routinecontrole. Maar voor mij is het nooit meer een gewone routine-controle. Voor mij is het nooit meer gewoon eventjes langs de gynaecoloog voor een onderzoekje. Nooit meer  gewoon een...

Sinds vorige donderdag was er enig bloedverlies te bespeuren maar nog niet krachtig genoeg om echt al over "regels" te spreken. Toen dit op zaterdag nog steeds niet was zoals het moest zijn heb ik gebeld om een afspraak te maken naar Dr Decleer. Dit omdat ik wat onzeker was over het feit of dit nu...

Ik ben sinds een kleine maand actief vrienden aan het inlichten over mijn baby-plan en het voelt ontzettend goed aan om een groter vangnet te hebben. Ik heb het heel lang verzwegen, omdat ik er niet klaar voor was om het te delen met mijn wereldje. Vooral uit angst voor negatieve reacties of...

Deze pauze is echt een heel welkome ontspanning. Nu pas merk ik hoe tijdrovend, emotioneel belastend en zwaar het de voorbije 3 maand eigenlijk echt is geweest.  En hoe ingrijpend die hormonen zijn! De impact op mijn leventje is nu pas echt duidelijk. Nu ik gewoon terug alles kan doen waar en...

Zaterdag 2 juli vond de langverwachtte workshop plaats "Single met een kinderwens" van Barbara Lammers van Beuren (auteur van het sterke boek "Geen partner wel een kinderwens" en haar collega's Sara Coster en Carolina Konijn te Gent. Opgetogen en met toch wel enige verwachtingen fietstte ik gezwind...

Vrijdagavond heb ik nog een erg fijne babbel gehad met D (vriend/collega) over mijn kinderwens en het feit dat ook deze poging niet gelukt was. Nog steeds geen tranen te bespeuren maar er was wel ruimte om te praten over het verlies en dat het ook wel wat met me deed. Ik realiseerde me dan ook weer...