Alle hoop en geloof is vervlogen om op deze manier zwanger te worden en dat is bijzonder genoeg erg bevrijdend :)
Ik ben er zodanig weinig mee bezig, met het hele proces van spuitjes en pilletjes en tabeltjes , dat ik het letterlijk soms vergat die vieze utrogestan-bolletjes in te brengen of zelfs mee te pakken! Na 3 dagen zo zeer onregelmatig die dingen "gebruikt" te hebben besloot ik vandaag om er gewoon mee te stoppen. Deze ronde geen utrogestan! Ik geef mijn lijf even een momentje van rust en las een hormoon-vrij maandje in. Onder het mom:  Vrouwen die "gewoon" zwanger willen worden moeten ook al dienen brol niet in hun lijfje pompen. Als het deze ronde tegen alle verwachtingen in wel eens gelukt zou blijken te zijn kan ik nog altijd beginnen met die vieze bollen. Maar dan weet ik tenminste dat het nut heeft en dat het ergens toe leid. En die IVF-rondes zullen ook met meer dan genoeg vuiligheid gepaard gaan dus een maandje rust kan geen kwaad :)

Grrrr... ik belde zonet met Dr Decleer en het was nu weer Charlotte. Ik slaag er maar niet om haar te laten "luisteren" naar mij op een of andere manier. Zeer vervelend! Ik belde om een afspraak vast te leggen om het hele IVF-verhaal eens te bespreken en al mijn vragen die ik heb dan ook eens te kunnen stellen. Maar ik ben terug afgewimpeld. Verdorie toch. Ik moet alles gewoon bespreken bij de bloedtest. Ik zit hier nu wat te snotteren en ik weet eigenlijk niet zo goed waarom.  Verdomme toch! Ik heb nood aan info om rustig te worden. Kak he, ik ben nu wat kwaad op mezelf omdat ik er nu nog atlijd niet in slaag om goed zorg te dragen voor mezelf in deze situatie. Ik ga gewoon internet verslinden, bij B. mijn oor nog es te luisteren leggen  en ook G.(De lieve BAM-mama die me contacteerde na het lezen van mijn blog) een maitlje sturen om wat info te verkijgen. Alles is welkom om de rust te laten weerkeren in mijn hoofd :)

8 november
*zucht* ik moet dan toch aan die vieze utrogestan-bolletjes. Ik mailde G. (een bam-mama die succesvol het traject bij Dr Delceer heeft doorlopen en ook IVF heeft gedaan) met een aantal prangende vragen waaronder de vraag naar het schema dat je op consultiate moet bij de dokter... Blijkt dat je bij IVF al op dag 3 naar het ziekenhuis mag hollen voor een bloedafname om je hormoonwaarden te bepalen. Geen probleem, ware het niet dat ik na veel rekenen, tellen, bladeren in de agenda en puzzelen mezelf een reisje naar Berlijn kado deed van 21 tot 24 november.
Samen met 2 vriendinnen er even op uit. Het heeft een tijd geduurd eer ik kon zeggen wanneer het zou lukken wantt ja, ik moet rekening houden met dat lichaam van mij en de echo's op bepaalde dagen in mijn cyclus. Geen senicure... Maar als ik mijn normale cyclus aanhoud en dus die utrogestan bolletjes achterwege laat krijg ik mijn regels 18 of 19 november. Dan is dag 3 uiteraard 21 of 22 november... als ik in Berlijn zit dus. En ik heb nu veel over voor dat bundeltje liefde maar dit reisje zeg ik niet af. Ik heb dan maar besloten om die bolletjes toch te gebruiken (dik tegen mijn goesting) omdat deze als nevenwerking hebben dat mijn regels 3 dagen "on hold" worden gezet. Deze keer een erg gewenst neveneffect :)   Dan ben ik net op tijd terug voor die bloedafname en kan ik gewoon met de IVFstarten in december. Opgelost.
Maar ik moet dus WEL aan de hormonen... Verdorie toch!

Ik was even aan het snuisteren op "2de hands" bij de babyspullen om mij een beeld te kunnen vormen van de kosten die er nog zitten aan te komen eenmaal ik effectief zwanger blijk te zijn. Want je hebt heel wat marchandise nodig voor zo een klein hummeltje en dat kost in de winkel allemaal schandalig veel geld! 
En als alleenstaande mama wil ik mijn kindje uiteraard ook alles kunnen geven maar... dat hoeft daarom niet vers uit de verpakking te komen he :) En het scheelt echt een hoop centjes als je een aantal essentiele zaken tweedehans op de kop tikt. En toen bedacht ik dat ik nu ook al heel wat geld heb gespendeerd aan mijn baby-droom en dat ik dus haast letterlijk "een kindje koop".

Als ik alles even heel koud op een rijtje zet dan kom ik uit op volgende bedragen;
ONDERZOEKEN JETTE

• Consult Dr Stoop  2x €45  = €90   (waarvan €43 terugbetaald)
• Gesprek psychologe onderzoek eicellen invriezen €75  (geen terugbetaling)

Bezoek aan Jette geen goed gevoel dus geen verdere stappen gezet.

ONDERZOEK UZ GENT

• Consult Dr De Wulf €40 (waarvan €12,5 terugbetaald)

Ook hier geen traject opgestart.

SINT-LUCAS GENT

• Dr Bronselaer  Consult ei-leidertest 40 euro (waarvan €12,5 terugbetaald)
• Eileider test 60 euro (waarvan €22  terugbetaald)
• Contrastvloeistof voor eileider-test  €60  (geen terugbetaling)

JAN PALFIJN - Dr Decleer

• Consult Dr Decleer €25  (waarvan €12,5  terug)
  Per ronde heb ik 1 à 2 folikkelmetingen én een consult voor bloedafname zwangerschapsresultaat dus om en bij de €75  per ronde, waarvan €37,5 wordt terugbetaald. 
• 1x rietje dondersperma €200 (geen terugbetaling)
• C.lomid €1.8 voor een doosje (op voorschrift) 
• Utrogestan (ik heb steeds 1,5 doosje nodig per ronde) à €8 euro/doosje (op voorschrift)

Per ronde IUI betaal ik om en bij de €250 zelf na tussenkomst van het ziekenfonds.
Want ze schieten al heel veel zaken voor. De pregnyl-spuitjes en toebehoren en de bloedtesten zijn inbegrepen in de consulten van Dr Decleer. Deze worden dus niet apart aangerekend. Er zijn toch 2 bloedafnames  en 3 shotjes pregnyl nodig per ronde.

Ik heb het geluk in Gent te wonen en dus gezwind door regen en wind te fietsen richting Jan Palfijn. Want anders kwamen de kosten voor parking en benzine hier ook nog eens bovenop. Wat zeker en vast niet weinig zou zijn gezien het aantal keer ik op consultatie moet gaan per maand en hoe lang je vaak in de wachtkamer vertoeft.

Maar het gaat het allemaal zo meer dan waard zijn als het uiteindelijk lukt :)
 

 

Vrijdag moest ik normaal naar de dokter maar doordat ik al heel lang geleden een uitstapje had gepland (opnames Blokken)  met een bewoner, met "Wolfie" was de bloedafname pas zaterdag. Maar ik testte vrijdagochtend reeds, gewoon om te weten waar ik aan toe was. Zoals verwacht was het ook deze keer een witte test... Maar het deed me heel weinig tot bijna niks. Ik was hier al zodanig op ingesteld dat er van een klap of van een teleurstelling geen sprake was. Ook toen een aantal collega's/vrienden me s'avonds vroegen hoe het was kon ik heel basic en rustig antwoorden dat het negatief was en ik dus the next level ga beginnen, IVF. Bemoedigende kneepjes in de schouder, liefdevolle blikken, warme woorden volgden op deze boodschap en dat deed deugd.
Iedereen leeft echt met me mee.

Zaterdag dan naar het ziekenhuis voor de bevestigende bloedafname. Florence riep me om naar het labo te gaan en ik profiteerde ervan om haar nu al te vragen of er straks tijd was om het hele IVF-gegeven uitvoerig te bespreken want dat zit er nu toch wel echt aan te komen en daar ik geen operatie wens dan is dat voor de volgende ronde, binnen een week ofzo dus!!!
Ontzettend lief bedoeld en hoopgevend nam Florence mijn arm vast en zei "Maar laten we hopen dat het niet nodig is he" *en een bemoedigende glimlach* En toen, dan en daar op dat eigenste moment voelde ik de tranen prikken. Ik word erg opstandig als mensen "zo" tegen me doen, al ze me hoop willen geven Maar ik heb geen hoop nodig, ik heb realiteit nodig. Informatie. Begrip. Steun. Een luisterend oor. Maar geen hoop. Dat absoluut niet.
Op naar het labo, terug naar de wachtzaal en dan bij Dr Decleer. Korte uitleg over de IVF-procedure, niet erg veel van begrepen omdat het allemaal wel erg snel ging. Ik polste nog eens naar hoe het zou kunnen komen dat het niet lukte op deze manier. Endomitriose (woekering van baarmoederslijmvlies in buikholte) is een veel voorkomend probleem dat niet altijd gepaard gaat met symptomen. Dit kon ik meteen pareren door te zeggen dat dit niet was vastgesteld bij de operatie 1.5jaar geleden. HIj volgde me hierin. Vergroeiing van de baarmoeder kan ook een oorzaak zijn (tussenschotje, vleesbomen in de baarmoederholte, hoornige baarmoeder) Ik vertelde van de fibromen maar op de echo's was te zien dat deze nu nog goed meevallen en niet echt een probleem kunnen vormen (nog maar eens een geruststelling) Heel vaak is het een eileiderprobleem en door mijn operatie is er een verhoogde kans dat er daar toch vergroeiingen of iets zijn. Ik heb wel die test laten uitvoeren (en zeer dat het deed!) en daar bleek dat mijn eileider mooi doorgankelijk was. Maar onder druk wel te verstaan. En zaadcellen staan nu niet meteen onder druk...
Er is veel kans op slagen met IVF maar geen garantie uiteraard. En daar ie van mij geen operatie mag uitvoeren weet Dr Decleer ook niet specifiek waar het probleem zich bevind. Ik overweeg dan ook om na 3 IVF-rondes een kijkoperatie te laten doorgaan.Maar ik moet eerst wat wennen aan het idee. En dat laten rijpen in mijn hoofd en hart.  Kan besproken worden.
Wat ik wel waardeerde was dat ie zei "Ik zou het leuk vinden als het deze keer positief was maar we moeten realistisch blijven, he. Ik bel je vanavond!"
Ik werd naar het kamertje ernaast geloodsd en overladen met een heleboel papieren (contractjes, informatie, een aanvraag voor de CM,...) die ik maar es op mijn gemakje moest doornemen en invullen. Het gaat over wat er met de eicellen moet gebeuren die niet gebruikt zijn als je zwanger bent (Ik ga voor eiceldonatie, zonder twijfelen) en dat ik toestemming  geef om met donorsperma te werken en dergelijke. Ik kreeg ook nog even kort het behandelschema te horen maar veel informatie kreeg ik niet ontfutseld. Heb nog altijd het gevoel dat ik niet helemaal voorbereid in dit verhaal stap maar we zien wel wat er op mij afkomt. Ik weet al heel veel en ik heb al erg veel opgezocht dus misschien weet ik zo goed als alles al... :)

Concreet ziet het er op dit moment als volgt uit:
Op de eerste dag van mijn regels bel ik voor een afpsraak binnen de 3 dagen voor bloedafname om te kijken of mijn porgesteron al op 0 staat. Indien deze niet op 0 staat dan heeft het geen zin om met Gonal F (laat eicellen massaal rijpen) te beginnen want dan zal ik niet zwanger raken, ondanks ik wel folikkels en toestanden zal aanmaken. Ik ben de naam vergeten maar dan gaat er iets mis met je eicelletjes. Staat die op dag 3 nog niet op 0 dan kom ik teurg voor nog een bloedafname en indien nodig moet ik medicatie nemen om die progesteron toch op 0 te krijgen. En vanaf dan begin ik spuitjes te zetten. DAGELIJKS!
Dat is ongeveer wat ik ervan heb onthouden...
Het zal allemaal stap voor stap wel duidelijk worden zeker? Let's hope!

Ik wandelde Jan Palfijn buiten en sms'te een aantal vrienden: Daar ook ronde 6 geen succes kende schakel ik over op IVF. Ik het weet al even dat dit er heel waarschijnlijk zat aan te komen en was een hard nootje om te kraken maar ik start met goede moed en een hoofd vol positiviteit. Alle liefs, x" En iedereen was zo ontzettend lief voor me! Ze leefden zo hard mee en steunden me waar ze maar konden. Al die liefde, warmte en ondersteuning heeft me echt ontroerd en dan waren er toch traantjes de hele dag door. Omdat de berichtjes ook de hele dag door toekwamen. (Niet dat ik zoveel mensen heb gestuurd, man of 8 zeker) Maar het was zo mooi! En net wat ik nodig had, weten dat ik dit gevecht echt niet alleen moet en zal aangaan.

Ik vertrek morgen naar Berlijn, mijn snoepreisje. Heb wel een ticket voor woensdag ook gekocht omdat ik heel waarschijnlijk donderdag in het ziekenhuis moet staan voor die verdomde bloedafname op dag 3. Normaal bleef ik tot donderdag maar dat word heel tricky.. Dus kocht ik nog snel een vliegticketje voor woensdagavond voor €27.99.  Een dagje minder op reis maar ik heb echt geen zin om dit nog een maand uit te stellen.
Ik ga er volop voor gaan!

*Courage is being scared to death and saddeling up anyway.*
John Wayne

Ik slaag er niet in om tijd te maken om zaken op papier (of op de pc ;) ) te zetten. Al heb ik steeds weer heel veel deugd van een momentje alles op een rijtje zetten en loslaten. Maar het leven met 2 kleintjes is zo druk en vermoeiend, zelfs in corona-tijden! Als er dan al eens een momentje voor...

Ik schirk even als ik zie dat mijn laaste post dateert van 2 november... Ondanks dat de dagen hier bijzonder eentonig zijn (op het saaie af soms als ik eerlijk ben) schiet er toch heel weining tijd over om stil te staan bij mezelf, om te reflecteren, te voelen wat er allemaal gaande is. Het leven...

Ik ben nu al 3,5 week non-stop aan het "moederen" en dat is iets dat me toch zwaar valt. Ik vind het gewelidg om 2 zo een mooie kindjes te mogen hebben en ze te vertroetelen en lief te hebben. Ik heb er ook zo hard voor geknokt om ze te mogen verwelkomen dus aan liefde alvast geen gebrek! Maar ik...

De kraamweek was ook niet meteen een succes te noemen. En dit eigenlijk voor een heel groot deel te wijten aan de mutti. Heel lastig om dit neer te typen en ik ga niet in detail treden (dat helpt toch niet) maar het is heel heftig geweest tussen ons. Onze relatie is niet zo eenvoudig en dat is de...

Toen Lars dan eindelijk geboren was en ik min of meer opgelapt moest ik ook snel schakelen om de opvang van Roxanne nog te regelen. Lars is geboren om 16u43 en ik vond het heel belangrijk dat Rox haar broetje (en mij) diezelfde avond nog zou ontmoeten. Van de verschillende opvangscenario's die ik...

Een beetje onwennig stond ik wat te draaien in de bevallingskamer. Vreemd om te weten dat je daar de komende uren zal spenderen en uiteindelijk naar buiten zal komen met een bundeltje in je armen, een bundeltje baby. Ik probeerde me zo goed en zo kwaad als het ging te installeren. (Wat zaken in de...

Het zijn hier nog heel heftige dagen geweest... Een relaas van de aanloop naar, de bevalling zelf en de kraamweek. Precies of zaken kunnne gewoon nooit een "normaal" verlopen. Of op z'n minst kabbelend, rustig zonder hoge pieken en dalen. Neen, er moet altijd spektakel rond hangen *zucht* Aanloop...

Het is hier verbazend stil geweest, ik weet het :) Maar hoe stiller het hier was hoe drukker het in "echte" leven! Ik ben gelukkig in zwangerschapsverlof zodat ik alle losse eindjes eindeljk eens aan elkaar kan knopen. En elke dag heb ik wel al iets gedaan. Het een al leuker dan het andere maar...

Ik heb een nogal drastische beslissing genomen aan het begin van het schooljaar maar nog niet de tijd gehad om hier over te schrijven. Tot nu dus :) Rox is vorig jaar in maart gestart (net voor de lockdown) op de school verbonden aan mijn werk. Het leek me heel handig om haar school te laten lopen...

Weekend... de laatste tijd iets waar ik een beetje tegen opkijk als ik eerlijk ben. Twee dagen Roxanne entertainen en vertroetelen met een log zwanger hormonaal lijf... neen niet meteen iets waar ik voor sta te springen. *zucht*  Het wordt gewoon elke week fysiek een pak intenser en er is...