AND ROLLERCOASTER 7 KEEPS ON ROLLING - IVF 1

Dinsdag 6/12/16
Ik kreeg rond 13u15 dan eindelijk het verlossende telefoontje van het labo te Jan Palfijn om me te vertellen hoe het met mijn eicelletjes gesteld was. Toch al de hele dag een beetje zenuwachtig voor... Op dit moment zijn er al zeker 2 eicelletjes bevrucht. Geen topscore vind ik zelf maar dat kon ik ook niet verwachtten met maar 1 eierstok.
De andere 4 moeten nog even verder worden bestudeerd. Die hebben misschien nog wat meer tijd nodig om zich te ontwikkelen.
Donderdag word ik verwacht rond 12u voor de terugplaatsing... Spannend! Voor het eerst zal er dan echt embryootje in mijn buik zitten. Een stadium dat ik nog nooit bereikt hebt. Ik ben dan voor het eerst een klein beetje zwanger...
Het worden nog intense weken.

Donderdag 8/12/16
En opeens hoorde ik mezefl zeggen in de parlefoon van het IVF-centrum "Hallo met V. R.  Alice,ik ben hier voor mijn terugplaatsing!" Woorden die ik lange tijd geshuwd heb en nu met veel enthousiasme alsnog uitspreek. Voorzichtig hoopvol en toch ook wel sterk op mijn hoede want niets is zeker en het kan nog een erg lange weg worden nam ik plaats in de wachtzaal... Waar ik 2 u later nog steeds zat!  De consultaties waren heel zwaar uitgelopen en bijgevolg kampeerde ik maar liefst 2u in de steeds leger wordende wachtzaal. *zucht*  Toen ik EINDELIJK mijn naam hoorde sprong ik vrolijk recht en dartelde met de  lieve verpleegster richting punctie-ruimte, daar vond ook de transfer plaats vandaag. Ik ontdeed me van de overbodige kledij en placeerde me op de tafel, armen leunend op de beugels. En het wachten begon opnieuw...  Ik heb maar liefst 45 minuten gekwetterd met de verpleegster, me ondertussen zorgend makend over verandering in de "properte" van de vrouwelijkheid (net voor ik op de tafel moest gaan liggen had ik nog even met een intiem zakdoekje de restantjes Utrogestan verwijderd) en de prikkeling van mijn overvolle blaas probeerde ik met man en macht te negeren. Geen senicure als jet mij vraagt!
Uiteindelijk kwam Dr Decleer er dan toch aan en plaatste hij die verdomde eendebek. HIj had wat commentaar omdat ik me opspande en mijn "poep moest laten zakken" maar het enige dat ik kon uitbrengen was dat het PIJN deed! Tegen zijn verpleegster zei hij dan nog iets in de trant van "Allé, as ze op consultatie komt is dat de vrolijkheid zelve en is die enorm ontspannen maar eenaal op die tafel hier transformeert die in een stresskip" Ik heb dan maar geantwoord dat ik zo meteen mijn vrolijke zelf terug ging worden eenmaal dat ding verwijderdwas want dat het echt heel erg pijn deed!
Had daar hoe dan ook al last van bij inseminaties maar dan duurde dat nooit zo lang. Nu  werd dat ding op zijn plaats geschoven én dan pas werd mijn embryootje geladen en naar Dr Decleer gebracht. Alle bij elkaar duurt dat misschien 2 minuten maar het leken eindeloze minuten! Mijn god zeg! Maar goed... Het zit waar het moet zitten en het blijkt ook nog eens van topkwaliteit te zijn. Wat een verassing!
Als mijn ander embryo even hard zijn best blijft doen en op dit tempo blijft delen en evolueren is de kans groot dat het een cryootje wordt. Duimen maar! Eindelijk echt goed nieuws. Mijn andere 4 eicelletjes delen wel nog maar te traag of niet genoeg en zijn dus van mindere kwaliteit. Die laten we los.
Er zit nu een 8-cellig beginnetje van een mensje in mijn buik... hoe vreemd is dat!

Zondag 11/12/16
En vandaag werd ik wederom verwacht in het Jan Palfijn voor een bloedafname. Ik heb het gevoel dat mijn leven zich op dit moment afspeelt op mijn werk enerzijds en in het ziekenhuis anderzijds. (Het feit dat mijn papa is opgenomen zal hier ook wel voor iets tussen zitten maar toch...) Als ik alles eens bij elkaar optel van momenten dat ik voor deze ronde in het ziekenhuis verwacht werd kom ik uit op het volgend:  Ik kampeerde op de 8e verdieping op al deze dagen van mijn cyclus: Dag 2, dag 9, dag 11, dag 12,dag 13,  dag 15 en vadaag op dag 18. En ik wordt nog eens verwacht voor de beslissende bloedafname op dag 27... Wil zeggen dat ik voor deze ronde maar liefst meer dan een hele week in het Jan Palfijn ben geweest! 8  dagen heb ik deze maand gespendeerd op het 8e...  Dat is echt ontzettend veel.
En het puzzelen en goochelen met de agenda is ook niet evident. Collega's hebben daar niet altijd begrip voor of weten niet hoe ontzettend belastend en tijdrovend deze behandeling is.Soms zo ontzettend frustrerend!!!!!! Er zijn echt momenten dat ik "ongevoelige" collega's eens goed bij de schouders wil nemen en door elkaar schudden,ondertussen hen duidelijk makend dat zij nog maar het topje van de ijsberg zien/meemaken! En dat ik erg veel probeer op te vangen en te regelen maar dat het nu eenmaal soms niet anders kan. Pfffff....

Maar... terug naar de orde van de dag :)
Ik moest vandaag voor bloedafname gaan om te zien of ik niet overgestimuleerd ben (gevaar gevaar gevaar!) of net ondergestimuleerd (gevaar! gevaar! gevaar!) of dat mijn lijfje een beetje te traag op gang komt (gevaar! gevaar! gevaar!).
In geval van overstimulatie van mijn moedige eierstok heeft deze erg veel eicelblaasjes aangemaakt, veel te veel om goed te zijn, en vergroot deze sterk. Hierdoor kunnen de bloedvaatjes wat inscheuren en vocht lekken in de buikholte. Symptomen hiervan zijn: Dorst hebben, gewichtstoename, opgezette buik, minder plassen dan normaal, kortademigheid, duizelingen,... Ik heb gelukkig van geen enkele van deze symptomen last maar toch fijn dat er een extra controle wordt gedaan.  Maar het kan ook zijn dat ik te weinig hormonen heb voor een zwangerschap gaande te houden en dan moet ik vanavond nog een shotje Pregnyl zetten. Of ik kan een dramatisch laag progesterongehaldte hebben en dan moet ik de dosis Utrogestan verhogen.. Maar de kans zit er dik in dat ik helemaal niks moet doen en alles normaal is. Dusja :)
Een nogal belangrijke bloedafname dus vandaag! Ik wacht nog op het telefoontje van de dokter met de uitslag.

Josefien wist me ook te vertellen dat ik een cryootje heb! Ik kon haast huilen van geluk :)  Dat is zo ontzettend fijn nieuws! Betekend dat mijn resterend eicelletje het zodanig goed deed en van uitstekende kwalitiet is dat het ingevroren kon worden. Dat stelt me gewoon heel erg gerust dat mijn eicellen toch van die kwaliteit zijn dat ze verder delen. Dus dat een kans op zwangerschap wel degelijk tot de mogelijkheden behoort :)
Zo ontzettend gelukkig!!!!!!!

20u18
Dr Decleer liet me zonet weten dat mijn hormaanwaarden tip top in orde zijn... GO GO GO LIJFJE VAN ME!