CHECK-UP 29 WEKEN

Woensdag 14 juli mocht ik nog es op audientie komen bij Dr Bronselaer =)  Met een mooie 29 weken op de teller is het in beeld brengen van Braambesje niet zo gemakkelijk meer. Mevrouwtje zit perfect op schema qua ontwikkeling en weegt rond de1.5 kilo.
En  ze ligt niet meer dwars! Neennee, ze heeft haar huisje opnieuw ingericht en besloten om in een soort van stuit-ligging te gaan bivakkeren. Op de echo lagen billetjes naar onderen, tegen mijn bekken aan en haar voetjes eigenlijk in haar neusje. Dus helemaal dubbelgevouwen en in stuit =D Hoe typisch! Maar het was wel leuk om haar handjes te zien en haar teentjes. Van beide steeds 5 aan ieder ledemaatje. Dat is toch al in orde *hihi*
Alles zit helemaal goed:  mijn suikertest was in orde, mijn gewicht blijft mooi onder controle,urine is eiwit- en suikervrij,  mijn bloedwaarden waren goed, geen toxoplasmose opgelopen tot nu toe, Braambesje groeit goed en beweegt veel. Niks op aan te merken =)  Is toch echt iedere keer een geruststelling, want ja, ik kan niet door mijn buik heen kijken om te zien hoe Mevrouwtje het daar stelt he vanbinnen. Mijn gevoel zegt wel atlijd dat het nog allemaal goed zit en daar ga ik graag op voort maar toch is het fijn om die bevestiging nog es te krijgen.

Eenmaal ik mijn buik terug iet of wat gel-vrij had gekregen ( wat een smerigheid is me dat toch altijd, en het is nu ook niet de moment om daar uitvoerig te zitten frotten met doekjes dus meestal wandel ik buiten met nog een plakkerig boeltje op mijn huid) vond ik he tijd om nog es over mijn firbromen te beginnen. En over een eventuele keizersnede want het is niet duidelijk voor mij.  Helaas kreeg ik geen duidelijke of sluitend antwoord. Op dit moment zijn ze niet te zien op echto en dat is een goed teken want anders zouden ze gigantisch zijn. En de dokter kan niet inschatten of ze al dan niet in de weg zullen zitten. Dus een natuurlijke bevalling is nog niet helemaal uitgesloten. Bij de volgende contorle word ik nog es inwendig onderzocht dus waarschijnlijk zal ik dan weer wat meer weten. Het blijft zo wat onduidelijk en ik krijg daar toch een beetje stress van...
Ik heb vooral geen zin om te liggen afzien, om uren in arbeid te gaan en dan uiteindelijk toch een spoedkeizersnede te moeten ondergaan. Ik wil heel graag natuurlijk bevallen maar als het moet dan is het met een keizersnede. Maar dan liefst wel een geplande, zodat ik me er ook echt op kan voorbereiden en niet holderdebolder en -hoogstwaarschijnlijk-  in lichte paniek als blijkt dat het foute boel is en Braambesje niet door kan. Een spoedkeizersnede lijkt me nog ingrijpender en nog heftiger dan een gewone/geplande. Ik wel nog even om hier uitsluitsel over te krijgen maar toch. Het blijft zowat door mijn hoofd malen. En ondertussen bereid ik me voor op allebei de scenario's.
Het word ook tijd om es na te denken over de praktische kant van dit hele gebeuren: Hoe geraak ik in het ziekenhuis, wanneer contacteer ik de zus, wat als het s'nachts gebeurt, hoe versleur ik alle spulletjes (doopsuiker, valiesje, drank,etc.), wie contacteer ik wanneer, ... Want zo heel veraf is het allemaal niet meer en ik word altijd rustig als het allemaal goed is geregeld!  Dan moet ik me daar toch al geen zorgen meer over maken =)
Spannend spannend spannend!