DAG LIEVE OMA!

Deze ochtend ben ik op het werk vertrokken om 9u om voor december 2017 zeker niet meer terug te komen werken!
Heerlijk om bijna een heel jaar thuis te zitten en echt het gevoel van verlof te hebben. Het gaat me ook ontzettend deugd doen, even pauze, even alleen voor mezelf zorgen. Het zijn 2 heftige jaren geweest waarin ik nooit echt veel tijd heb gehad/genomen/gevonden om stil te staan, om dingen de aandacht te geven die ze verdienen. Daar ga ik nu allemaal es tijd voor maken se. Het maakt me rustig in mijn hoofd en in mijn hart dat ik nu eindelijk gewoon TIJD heb voor dingen, voor mezelf, voor mijn vrienden, voor Braambesje. En niet alles tussendoor moet geregeld te krijgen. Ik kijk er echt naar uit! Wauw !

Rond 12u werd ik ook in het Jan Palfijn verwacht voor de laatste controle daar. Dr Decleer was in vertraging (uiteraard) maar het was Josephien die de consultaties deed en we hebben en 40-tal minuutjes zitten kwetteren in afwachting van de dokter; Gezelligheid troef! Uiteindelijk is de dokter dan toegekomen en heeft die heel kort een echo gedaan. Het was een vreemde afsluitende consultatie. Denk zelfs niet dat ik oogcontact heb gehad met de dokter.... Beetje jammer eigenlijk. Maar ik heb de sterke harttonen nog eens gezien en gehoord en ook het hartje zien oplichten op het scherm. Alles zit helemaal snor met Braambesje!

Het plan om met deze echo en het kalenderblaadje van 28/8 (bevallingsdatum) in een leuk kadertje naar de mama te gaan om haar te vertellen dat ze Oma word. Maar deze echo was zo nietszeggend, zo onduidelijk dat ik er eigenlijk niks mee kon doen. Behalve de hartoontjes was er niks echt zichbaar. Heb dan ook maar de iets duidelijkere echo van vorige week bij Dr Bronselaer ook in het kadertje gestopt (en dan geen kalenderblaadje) en dat mooi ingepakt. Ook "Het voorleesboek voor de allerliefste Oma" werd voorzien van een vrolijk papiertje (zie fotogalerij voor het kadertje en boek)  en ik vertrok richting Maria Middelares (de mama ligt daar voor een heupoperatie) met een bang hartje....
De mama weet helemaal niks van het traject dat ik heb afgelegd, van de moeilijkheden, de twijfels, de angsten,... De medische problemen die veel groter waren dan aanvankelijk gedacht,... NIks van dit alles had ik met de mama gedeeld. Heel bewust om haar dat verdriet en die zorgen te besparen. Maar ook om mezelf te beschermen. Ik kon haar verdriet, haar pijn, haar zwaarte er niet meer bijnemen. Mama ziet me graag maar echt bouwen of steunen kan ik niet op haar. Wat helemaal OK is ondertussen maar ik moest vandaag dus wel een heel verhaal met haar delen... Iets dat ze niet verwacht. Dus het was met knikkende knietjes dat ik haar karmer binnenwandelde en haar meenam in een rolstoel naar een rustig zaaltje waar we konden praten. Ze was er  helemaal niet gerust op en ik kon haar ook niet echt gerust stellen. Gaf haar het kadootje af met de woorden "Dit is een grote beslissing, maar ik heb er goed over nagedacht. Heb me goed laten omringen, ben dit avontuur niet alleen aangegeaan en ik hoop vooral dat je blij gaat zijn. Je zal schrikken maar ik hoop echt dat je blij zal zijn...." Helemaal over haar toeren en dodelijk zenuwachtig peuterde ze het papiertje open van het fotokadertje... En toen zag ze wat er stond geschreven en barstte ze in tranen uit en knuffelde ze mij.
Ze reageerde ontzettend goed en was alleen maar heel erg blij! Niet de reactie die ik had voorzien en waar ik me op voorbereid had maar helemaal OK. Ik deed haar dan ook het hele verhaal (van de operatie, van de fibromen, van de weggenomen eierstok, van de 2nd opinion, van Jette - UZ - Jan Palfijn, van de inseminaties, van de IVF,...Alles vertelde ik haar en ze luisterde alleen maar en was onder de indruk. Heb haar ook gezegd waarom ik haar er buiten heb gehouden en ook dit begreep ze.
Ze steunde mijn beslissing en vond het een zeer goede keuze. (Totaal niet verwacht eigenlijk) en was eigenlijk alleen maar dolgelukkig omdat ze Oma word. Bijzonder :)

Braambesje is dus ook meer dan welkom bij de Oma en word nu al omringd met extra veel liefde :)
Superfijn!