DUK DRUK DRUK!

Phoe, de voorbije weken waren soms echt gekkenwerk! En ik ben nog steeds niet gewend aan het nieuwe ritme dat ik verplicht moet volgen omdat het lijfje niet meer mee kan... NIet gemakkelijk voor een bijzonder actief en rondhopsend iemand zoals ik die het gewend was om heel veel zaken op 1 dag te doen én daar ook blij van te worden!
De mutti verhuisd (een beetje dichter bij ons, naar een fijn en gezellig appartementje) maar die verhuis moet uiteraard voorbereid worden en door haar gezondheidsproblemen kan ze daar niet zelf voor instaan. Maar een groot huis met 3 slaapkamers inpakken, uitsorteren, naar nieuwe bestemmingen brengen vraagt tijd. Veel tijd!  Maar ook de laatste hand werd gelegd aan het leeghalen van het appartement van papa en ook daar zijn menig uurtjes ingekropen. Om nog maar te zwijgen van de tonnen energie die ik moest zien aan te boren om dat allemaal bol te werken. Het lijf schreeuwt soms om rust en ik kan daar enkel gehoor aan geven door tijdig te gaan slapen (20u - 20u30) en tussendoor veel te rusten. Ik slaap soms 3u over de middag! Dat is echt helemaal niks voor mij en is soms bijzonder frustrerend!
Braambesje vraagt veel energie... Nu al :D!

Heb nog eens echo gehad (15 maart) en toen bleek Braambesje niet fotogeniek te zijn. En tegendraads want Meneer of Mevrouw wou zich niet goed positioneren voor een foto laat staan om te kunnen zien of het meisje of jongen word! Jammer! Had het heel graag geweten (want kan al niet wachten om spulletjes en andere toebehoren te kopen en te dromen over de inrichting van het kamertje) en nu moet ik nog 5 weken wachten tot de volgende ehco! En er is bijna niks neutraals in de baby-wereld (tot mijn frustratie dus ik moet wel wachten op zekerheid.
Na even tobben heb ik besloten om toch een pret-echo te laten doen, voor de gigantische soms van €50 kan ik het geslacht laten bepalen, 10 minuten naar Braambesje staren op een schermpje en 4 fotootjes laten afdrukken. Met wat geluk neemt Braambesje woensdag (29/3) een modellenpose aan (en het mag voor 1 keer voor in de playboy zijn ;) ) 
Ik kijk er eigenlijk wel naar uit om nog eens een blik te werpen op Braambesje want het is toch al weer 2 weken geleden (toen bleek alles in orde te zijn, 10.6 cm groot en heel beweegelijk) en nu is het nog eens 3 weken wachten! Die geruststelling van een extra echo doet toch deugd. NIet gedacht dat ik daar zo mee ging bezig zijn maar dus toch!

Kan sinds begin maart niet meer in mijn gewone kledij; het was niet langer te houden.Ik draag steevast retro-swing-dresses die nauwaansluitend zijn aan de boezem en vanaf de taille uitwaaieren in een wijde cirkelrok.  Alles spande teveel naar mijn zin (vooral mijn borsten zijn voller geworden) en de stof viel niet meer zoals het hoorde. Ook de riempjes om mijn taille te accentueren sneden me de adem af. Het vervelendste is het feit dat ik mijn "winter-jas" niet meer naar behoren toegeritst krijgt. Aan mijn buik/heupen kruipt ie naar omhoog om wat comfortabeler te zitten en mijn boezem zit er echt in weggepropt waardoor het echt als een bevrijding aanvoelt om die jas open te ritsen! Ook als is er -helaas-  nog niet zoveel te zien voor de buitenwereld, ik moet me toch al anders kleden. Het gevoel dat ik een tent aanheb kan ik toch nog niet volledig loslaten :)
Ik wacht vol ongeduld op die duidelijke zwangere buik die zich aftekend in mijn kledij. Maar als ik me insmeer met lotion dan voel ik wel al dat buikje en de veranderende vorm. Dus het zit er wel degelijk aan te komen! *happy* en als ik met de verhuisdozen rondzeul dan houd ik deze ook altijd tegen mijn heup en niet vol op mijn buik omdat ik voel dat er daar toch "iets" in de weg zit. Zo zie je maar , verhuizen kan ook ergens toe leiden ;)

Maar de weken razen hier voorbij en ik ben al bijna op de helft van mijn zwangerschap! Ik kan het bijna niet geloven! Het blijft een vreemd weten dat er een babytje in mijn buik groeit, een echt levend wezentje dat ik aan het bouwen ben en die ik nu al niet meer zou kunnen missen. Anderzijds slaat de schrik me wel om het hart als ik aan de toekomst denk en de twijfel kan dan even de overhand nemen. Het is toch een erg bijzondere en spannende tijd!
Maar ik probeer vooral te genieten :)
En dat lukt tot nu toe wonderwel goed!