EEN NIEUW LEVEL VAN VERMOEIDHEID BEREIKT OP SLECHTS 8 WEKEN

Amper 2 dagen na de positieve echo mét harttoontjes verdwenen heel wat zwangerschapskwaaltjes, vooral het verdwijnen van de gespannen en pijnlijk borsten werd op gejuich onthaald ten huize Alice :) En ook de ochtendmisselijkheid nam minder grote proporties aan. Ik kan nog steeds niet zo veel eten s'morgens en moet toch al eventjes up and running zijn voor ik iets naar binnen kan werken maar mijn maag draait zich al niet meer in 130 bochten als ik durf recht te staan. Hoera! Maar de geuren blijven ongenadig mijn neusje teisteren (ondanks een snotvalling!) en ook de vermoeidheid kent geen grenzen...

Vooral de futloosheid en het ontbreken van energie om ook maar iets te ondernemen valt me zwaar. Van een heel actief leven met springen, rennen, hossen,...  om leuke dingen te ondernemen met vrienden ben ik de laatste weken vooral een bijzonder goede band met mijn zetel aan het opbouwen. *zucht* Het ontbreekt me aan ieder spoortje van energie. Een typisch kwaaltje dat na 3 maand zou moeten minderen maar ik had het toch fameus onderschat. Als ik er iets over zeg (op de weinige vrienden-dates die ik dan nog heb) krijg ik steevast te horen: "Ja lieverd, wat wil je? Je bent een MENSJE aan het maken! Daar is erg veel energie voor nodig he!"  en dat is helemaal waar... En ik ben daar ontzettend blij om maar soms zou ik willen dat het wat minder slopend was, zo een nieuw leventje fabriceren :) Nu bestaat mijn leven vooral uit in de zetel liggen, dutjes doen, met enige moeite gaan werken en slapen. Van echte inspanningen (fietsen, een wandeling gaan maken, grote boodschappen gaan doen,...) kan ik op dit moment enkel dagdromen.
Wat nog het ergst van  alles is, is het feit dat als ik niet naar mijn lijfje luister en toch iets te veel dingen onderneem ik het de dagen erop steevast moet bekopen. Dat heb ik dus al heel snel afgeleerd :D

Maar ondanks dat ik me zo slappekes voel en mezelf ook behoorlijk saai begin te vinden krijg ik vaak te horen hoe goed ik er uitzie, dat er een soort van gloed over me heen ligt, een soort van gelukzaligheid :) Das altijd wel heel tof om te horen natuurlijk. Ik zie het niet altijd, laat staan dat ik het steevast voel , maar het af en toe es horen van de vrienden is ook heel lief!

Ik kreeg van M. een heel leuk kadootje, een "magische boon" omdat ze het zo toepasselijk vond. De schat! Echt een heel schattig leuk kadootje waar ik ontzettend blij mee ben. En Braambesje is op dit moment zo groot als een boontje normaalgezien dus dat maakt het allemaal nog net dat tikkeltje leuker!

Iedereen die op de hoogte is van de aanwezigheid van Braambesje is ontzettend met mij begaan. Iets waar ik wel nog een beetje aan moet wennen aangezien ik het gewend ben om mijn eigen boontjes te doppen en mijn plan te trekken. Maar opeens wordt er erg veel rekening met mij gehouden en zijn mensen echt oprecht bezorgd over mijn welzijn. Superlief maar ook wel een beetje wennen :) Al die aandacht opeens en biljoenen gesprekken over Braambesje en kindjes en zwangerschap en geboorte en kinderwens en echo's en ervaringen en hormonen en vreemde eetgewoontes en doktersbezoeken en kraamvrouwen en borstvoeding en kleertjes en creches en allerhande adviezen, tips, goede raad, ... Het is wat veel en soms wil ik even terug gewoon Alice zijn, niet zwangere Alice maar gewoon terug mezelf :) Met een lief klein Braambesje in haar buik!

Woensdag 25 januari ga ik op conslult bij Dr Bronselaer, een kleine week vroeger dan bij Dr Decleer maar ik kan niet wachten om nog eens blik te werpen op dat kleine lieve wonder! Ik belde om een afpsraak te maken in de veronderstelling dat het wel nog een aantal weken zou duren eer er plaats was maar niets was dus minder waar! En een baby-date ga ik toch echt niet afslaan.
En dan ben ik nog een beetje zekerder dat alles goed gaat daar beneden!  Spannend toch wel.

Ik ben op dit moment erg veel zaken aan het regelen om de komst van Braambesje zo goed mogelijk te kunnen voorbereiden. Normaal stop ik op 31 januari met werken en ga in "moederschapsbescherming" maar voor het zover is moet ik op het werk nog  heel wat geregeld krijgen. De vacature is nu ook oficieel verspreid op het werk dus de bal kan ook daar aan het rollen gaan... En ik hoop vooral dat het positief wordt onthaald!  BInnenkort licht ik ook de mutti in en kort daarna de familie. Ook daar ben ik al serieus over aan het nadenken hoe dat aan boord te leggen en voldoende omkadering te bieden. Want het zal wel een bommetje zijn :)

WAT HEEFT BRAAMBESJE GEDAAN IN ZIJN/HAAR 8e WEEK IN MIJN ONDERBUIK?
Op het einde van deze week (morgen dus) is Braambesje gemiddeld om en bij de 13mm groot en lijkt nog het meest van al op een visje met een staart. Als het een meisje wordt dan beginnen de voorlopers van de voortplantingsorganen  (baarmoeder, eierstokken, eileiders) zich nu te ontwikkelen. Ook het skelet is nu in volle opbouw en begint te verharden bij het sleutelbeentje maar dit alles zonder gewrichten. Ook de armen en beentjes beginnen fameus te groeien en er ontwikkelen zich erg kleine handjes en voetjes, de laatste nog zonder inkepingen voor teentjes.
Het gezichtje begint stilletjesaan vorm te krijgen en ogen, neus, mond en oren maken een grote evolutie door.
Kortom: Braambesje begint echt meer en meer op een mini-mensje te lijken!
Fantastisch toch :)