EEN WARE AVONTURIER MIJN KLEINE BRAAMBES OP 6 WEKEN!

Ik ben vandaag normaal 6 weken zwanger. Ik schrijf normaal want het is precies niet helemaal zeker of ik effectief 6 weken zwanger ben. Het kan ook een beetje minder zijn als Braambes nog even heeft rondgezweefd, op zoek naar een leuke plek om zich te nestelen. Dan ben ik ietjes minder lang zwanger dan ik op dit moment denkt. Hoe ik dat allemaal weet? Wel....

Gisteren vertrok ik gezwind van mijn werk richting huis. Ik werk in een boerendorp (helaas letterlijk te nemen) met veel smalle landwegeltjes. Voor ik in de auto stapte waarschuwden mijn collega's nog om voorzichtig te rijden. Ik volgde hun wijze raad op en snorde tegen 30 km door de straten van L. In mijn hoofd was ik de dagtaken aan het overlopen en ik reed automatisch een weggetje in dat ik al de hele week mijd door de slechte weersomstandigheden en vertraag naar 10km/u . Amper 30m later voel ik hoe mijn wagentje begin te glijden en ik verlies de controle over het stuur... En luttele seconden later lig ik gekanteld in de gracht. De bestuurderskant (en ik dus ook)  ligt volledig in de gracht en de 2 wielen van aan de passagierskant steken fier de lucht in....
En ik? Ik ben goed door elkaar geschud, lichtjes in schok en vooral bezorgd om de kleine Braambes! Ik check even of ik nog overal gevoel heb in mijn lijf (ok!) , probeer mijn gordel los te klikken, grabbel naar mijn GSM en bel de 112 op. Het hele circus word op mij afgestuurd: De ambulance, brandweer en politie! Ik zie helemaal niks door de ruiten behalve een grijsblauwe hemel en hoor opeens de stem van een man. Hij opent mijn kofferbak en ik kan even met hem praten. Het was een keuterboerke die zijn koeien eten ging geven en zag dat er "iets in de gracht lag dat daar niet hoorde" en hij kwam kijken of hij niet kon helpen. Hem verteld wat er juist gebeurd was en dat alles wel OK was maar dat ik niet uit mijn auto kon/durfde kruipen. Maar dat de hulpdiensten onderweg waren.
Een kwartiertje later ben ik uit mijn wagentje gehaald met behulp van 8  brandweermannen, een brancardplank en veel geduld.  Toen ik probeerde recht te staan voelde ik hoe spiegelglad het wegdek was en hoe vreselijk de situatie was met mijn wagentje. Ik heb ontzettend veel geluk gehad!

De ambulance bracht me naar Jan Palfijn voor een check-up. Ik drong aan op een echo omdat ik wou weten of alles wel OK was met het vruchtje. Even later mocht ik dan toch langsgaan bij Dr Bovyn in het Jan Palfijn.  HIj werd ook bijgestaan door een stagaire. Die deed nog een interne echo en hoewel er vrijdag niks tot haast niks te zien was verscheen er nu een duidelijk mooi vruchtzakje op het beeldsscherm. Geen bloedingen en mooi centraal in de baarmoeder. Voorlopig zag het er goed uit.  Ik mocht me terug aankleden en kreeg ook de echo-foto's toegestopt. Ik was hier heel erg blij mee want op slechts 3 dagen tijd was er toch al weer veel veranderd en deze keer kon ik wel een glimpje opvang van de kleine Braambes :)

In het korte gesprekje die er op volgde werd ik opnieuw even door elkaar geschud: Er waren nog geen foetale delen te zien op de echo en dat zou nu toch onderhand al moeten te zien zijn. Zeker omdat ik "al" 6 weken ben. Het kan ook een "windei" zijn, dus wel een vruchtzakje dat HCG produceert maar er zit geen embryootje in! Ik voelde mijn hart ineen krimpen! Maar het kan ook zijn (en die kans is beduidend groter) dat ik gewoon minder ver ben dan ik denk en dat het een latere innesteling was en dan zit ik wel op schema. Of het beeld is wat vertroebeld door de fibromen. Er zijn tal van oorzaken waardoor er nog geen foetale delen te zien zijn op de echo. Afwachten was de boodschap. Toch een beetje ondersteboven verliet ik het kabinet.
Een korte telefoon met de zus bracht niet echt soelaas. Ze vond dat de arts zijn plicht deed en de verschillende mogelijkheden belichtte. Dat het niet echt fout was om mij dit mee te delen. Ik vond ook niet echt dat het "fout" was om dit mee te delen maar gezien de omstandigheden lichtjes ongepast. Hij is niet mijn vaste gynaecoloog, kent mijn geschiedenis niet, ik ben net uit mijn auto gehaald nadat ik toch wel een serieus accident heb gehad én ik maakte me zorgen om de kleine Braambes! Het enige wat ik toen wou horen van de dokter was dat het vruchtje het goed stelde en dat er geen bloedingen waren. Meer niet! Al die andere mogelijke verwikkelingen hoefde ik dan en daar niet te horen. Die zou Dr Decleer me wel toelichten als hij dat nodig achtte.
Dit begreep de zus ook wel en ze leefde wel met mee. Ik denk dat ze vooral bezorgd is en hoopt dat ik me ook kan voorbereiden op slecht nieuws. Dat de 13e januari een belangrijke dag is dat weten we beiden en het kan nog alle kanten uit met Braambesje op dit moment dus het is inderdaad niet slecht om me al wat voor te bereiden op slecht nieuws. Maar ik wil vooral positief blijven en erin geloven dat het een vechtertje is,mijn kleine Braambes :)

Vandaag belde D. (collega/vriend) me op om te vragen hoe het ging na mijn ongeval én om het volgende te vertellen;
Collega N. had hem meegedeeld dat ze dacht dat ik zwanger was. Het was haar opgevallen dat mijn borsten veel aanweziger waren in mijn kleedjes en ik zag er opvallend goed uit ondanks het overlijden van mijn papa. Hij heeft zich in heel wat bochten moeten wringen om uit die situatie te komen :D
Ik weet het, mijn borsten zijn echt niet meer in toom te houden! Maar ik wil het zo graag nog verzwijgen tot ik mijn echo heb gehad met hartactiviteit... En dan liefst van al nog eventjes wachten om het mee te delen zodat de kans op miskraam kleiner en kleiner is. Spannend!

Welke avonturen beleefde Braambes de afgelopen week daar diep vanbinnen in mijn buik?
Braambesje is op dit moment om en bij de 4mm groot lijkt op een "oerdiertje" dit omdat iedere embryo er op dit moment ongeveer hetzelfde uitziet. Het bestaat uit miljoenen cellen die allemaal hun taak beginnen uit te voeren. De verschillende organen worden in deze weken (tot week 10) gevormd! Op het einde van week 6 zijn al deze verschillende elementen reeds aanwezig, hoe piepklein ook:
- Begin van het brein
- Begin van het binnenoor (belangrijk evenwichtsorgaan)
- Begin van ogen
- Knopjes die armen en benen gaan worden
- Een stukje tong
- Begin van lever, galblaas, nierene en longen
- Knopje dat mannelijk of vrouwelijk geslachtsorgaan wordt
- Het hartje moet ook in deze week voor het eerst beginnen kloppen.

Het is ook helemaal normaal als er enkel een vruchtzakje te zien was op de echo. Ik raadpleegde even Dr Google (i know, i know niet meteen de beste raadgever!) en daarin kwam heel sterk naar voor dat het nog erg vroeg is voor echo en om al uberhaupt iets te zien.Dus gewoon rustig afwachten tot de 13e.
Ik moet me deze week nog erg rustig houden van de fertilitetisarts dus zit nog de hele week thuis van het werk. Braambesje heeft dus alle tijd om te groeien :)