Efteling: Wereld vol wonderen (en mijn kleine trol)

Dit weekend stond er opnieuw een uitje op de planning: Weekendje Breda/Efteling met de collega's/vrienden :) Iets waar ik al heel lang naar uitkeek en na het ietwat teleurstellende tripje naar Frankrijk. Vrijdagavond begon het spelletje met inpakken en selecteren van voor af aan. Zaterdagochtend na een hectische morgen vertrok ik met mijn wagentje volgestouwd met babyspullen naar het huis van K. waar we hadden afgesproken. Alles overgeladen in zijn bolide (een beetje tetris moeten spelen om alles erin te krijgen) en na wat lachwekkend geklungel met de maxi-cosi een gordel die steeds blokkeerde konden we vertrekken richting Breda, hoera!
De rit verliep zonder al te veel problemen, gehuil of poepluiers dus dat was al een succes te noemen. Eenmaal een parkeerplaatsje gevonden en de kinderkoets uit de koffer gekregen stonden we voor een raadsel; Hoe klapt de Stokke Xplory in godsnaam open? In al die maanden heb ik die koets maar een 2 keer moeten in- en uitklappen omdat ik alles of te voet deed of de koets in zijn geheel in de koffer van de auto kon placeren. Die 2 keer dat ik het gevaarte moest zien te verkleinen was voor in de Cambio-wagentjes en dan heb ik daar ook altijd wat mee gesukkeld. Maar niet zoals nu :D! HILARISCH!  Ik wist ongeveer welke delen er moesten wordens samengevouwen en in welke regio er op een hendeltje moest worden geduwd maar met een "ongeveer" kom je er duidelijk niet in Stokke-land :D We stonden er met 3 volwassen mensen aan te prutsen, alle hendeltjes te bepotelen, te duwen en te trekken, op te tillen, de rem opzetten, tegen een pilaar om wat weerstand te creeêren.... Ten einde raad ging K. youtube raadplegen maar als bij wonder klikte I. ergens op waardoor die koets moeiteloos openviel. Iedereen blij alleen wisten we nu nog niet HOE het ding openging. Zorgen voor morgen besloten we en doken de gezellige stad in.  Een koffietjes, een wandeling in het park, een warme chocomelk, struinen in de fijne straatjes van Breda,... Gezelligheid ten top. En Roxanne sliep heerlijk, brulde alleen als ze honger had of een vuile pamper en werd vooral graag gezien door het gezelschap :) Het was echt geen probleem dat ze mee was of  dat ze af en toe van zich liet horen. Integendeel. K. vond het leuk om haar een flesje te geven, om met de koets te wandelen, om haar te wiegen,... En I. moest wat wennen aan de kleine trol maar genoot vanop een afstandje van de kleine meid haar aanwezigheid.
Eenmaal de avond viel trokken we terug naar de auto en reden we naar de B&B waar we ons intstalleerden, ik nog snel een pamper versverste en een flesje bereidde en en passant een reservatie plaatste voor 3 personen in een nabijgelegen restaurantje. Waar we heerlijk smulden en in een mooi kader. En de kleine trol? Die besloot om eventjes te vechten tegen de slaap in haar maxi-cosi maar eenmaal het aperitief op tafel stond heerlijk in dromenland te verzeilen. En dit de hele maaltijd lang! De uitgelezen kans om lekker bij te praten en te genieten van mijn eten zonder een baby op mijn schoot. Wat een timing! Fantastisch toch?!
Echt de ideale combinatie van vrienden, lekker eten en drinken, een baby en genieten. Zo blij!
De nacht verliep vrij vlot alleen was het inslapen niet zo gemakkelijk voor Roxanne omdat ze in een vreemd bed lag zonder mijn geur en zonder mij... een beetje te overweldigend voor de kleine meid.Er zat dus niets anders op dan ook zelf maar te gaan slapen en haar dicht bij mij in mijn armen te houden tot ze in slaap was gevallen. Ergens genoot ik er wel van om haar nog zo dicht bij mij te kunnen houden... Letterlijk hartverwarmend!
De volgende ochtend was ik al vroeg uit de veren om te kunnen douchen, valies te pakken, Roxanne eten te geven aan te kleden,...Zodat er zeker niet op mij moest worden gewacht. Na een lekker ontbijtje en een fijne rit naar de Efteling brak het angstzweet ons al uit op de parking toen de kinderkoets moest worden opengeklapt! Maar als bij wonder ging het nu ontzettend vlotjes in en no time lag Roxanne heerlijk ingeduffeld in de kinderwagen. De hele verhuis van regenhoes tot draagzak , van flesjes water tot voeding, van berenpakje tot pampertjes,... werd in goede banen geleid door "Team Roxanne"! Gewedig hoe K. en I. meehielepen om alles een plekje te geven en niets te vergeten. Schatten van vrienden zijn het!
Eenmaal binnen in de Eftling wandelende we naar de uitgang van Symbolica waar onze andere vriendjes zouden uitkomen. maar omdat het nog even kon duren besloot ik om de kleine trol haar pampertje nog eens te verversen. En het was nodig zo bleek! Eenmaal ik haar salopetje had uitgestroopt kwam een onaangename geur me tegemoet. Mevrouwtje had een actute aanvaal van diarree gehad en haar pamper, body en broekkousen waren gezegend! Helaas had ik geen extra kostuumpje in de luiertas gedaan dus moest ik me behelpen met doekjes en  water om het min of meer proper te krijgen. Gelukkig lukte die al bij al goed en kon Roxanne nog steeds geurvrij de dag doorbrengen. Maar bij elke gelegenheid checkte ik haar pampertje!

We pikten vrienden en op smulden van een heerlijke pannenkoek in Polle's keuken. De kleine meid had nood aan een dutje en omdat de kinderwagen om een of ander reden persé buiten moest blijven van de medewerker van de Efteling nestelde ik haar op de jas van K., zwierde een tetradoek over haar rugje en dropte "Wolfje" op haar gezichtje (Wolfje is haar doudou, ene kant Wolf andere kant Roodkapje) en vrijwel meteen was ze in dromenland. Té snoezig! Heerlijk toch om zo prompt in slaap te kunnen vallen :) Een leuke maar koude dag in de Efteling volgde, omdat het iets handiger was om Roxanne in de draagzak rond te sjouwen hijste ik haar in haar roze Yeti-pak en propte ze in de draagzak. Team Roxanne waakte over de kinderwagen en ik kon heerlijk rondwandelen met de kleine meid heerlijk dicht tegen me aan. Ik stapte zelfs in een aantal attracties met haar op mijn buik gebonden. Droomvlucht en Carnaval Festival wel te verstaan ;) Dus niets hefitgs :D

Als we met z'n allen opwarmende boven een tas koffie/chocomelk ontfermde peter D. zich over de kleine trol en was ik even van mijn taak ontgeven. Het was echt zo fijn om een hele entourage te hebben die mee over de kleine meid waakt. Het werd nog maar eens duidelijk dat ik er nooit alleen voor zal staan maar dat er altijd mensen zullen zijn om op terug te vallen. Fantastisch om dat nog maar eens te ervaren. <3  Zo was er ook tijd en ruimte voor mij op een paar ritjes op de carrousel te doen zonder dat ik me zorgen hoefde te maken, aan liefde en aandacht hoe dan ook geen gebrek binnen in de warmte. 

Bij valavond doken we nog even het sprookjesbos in maar Roxanne lag heerlijk te knurren in de kinderkoets. Wat heerlijk om met haar rond te wandelen en te genieten van alle prachtige sprookjes! En ondertussen te kwetteren met de vrienden en stiekem te huppelen van geluk. Wat is het leven mooi met mijn eigenste kleine mooie meid!