en toen ontplofte mijn hart van trots!
De kleine trol is ziekjes, hand-mond-voet-ziekte heeft bezig genomen van de kleine lijfje. Toen ik haar dinsdagochtend uit bed haalde en haar een nieuwe pamper aandeed zag ik allemaal rode blaasjes op haar billtjes. Ik dacht dat het kwam doordat ik een ander merk van wegwerpluier (ze slaapt met wegwerppamper om lekkage te vermijden) en ze hier allergisch op reageerde. Een goed lik inotyol aan haar billetjes en hop naar de creche. Maar ik werd gebeld in de namiddag dat ze koorts had en dat die blaasjes uitwaaierden naar haar beentjes en er ook waren gespot op haar handjes. Ik belde meteen de dokter en rechtstreeks van de creche belandde ik met Rox in haar kabinet. "Hand-mond-voet-ziekte" was het verdicht. An sich een onschuldige kinderziekte maar kan best lastig zijn door de blaasjes in de mond. Beslist om haar niet naar de creche te laten gaan en haar gezellig thuis te houden. De mutti kwam thuiswachten woensdag en vandaag was ik de hele dag thuis.
Gelukkig is Roxanne erg vrolijk en op een opvallend verminderde eetlust na is er weinig te merken aan haar. Integendeel! Mevroutwje ontiwkkeld in sneltempo!
Ze is heel bedreven in het cruisen langs meubels en vrolijk op de wandel gaan met alles wat los en vast zit. Heerlijke taferelen hebben zich al afgespeeld, op stap met een gigantische kar in de gamma, de stoel in de IKEA zweefde het hele restaurant door, een winkelmandje dat werd voortgestuwd door de klein lieve trol,... Met alles gaat ze fier op wandel. Heerlijk! En ze oefent zich suf aan het rechstaan zonder zich vast te houden. Elke dag kan ze het wat langer volhouden en soms is ze zo overmoedig om dan ook nog een speelgoed vast te houden of in haar handjes te klappen. Superschattig om te zien :) Af en toe zette ze ook een paar pasjes onder mijn deskundige "ahum" begeleiding (voorovergebogen over, haar 2 knuistjes in de mijne en dan zo waggelend rondwandelen) maar daar heeft ze snel genoeg van.
Tot vandaag! Na haar middagdutje (rond 15u10) was ze vrolijk aan het spelen in de living en weer druk aan het oefenen in het urechtstaan. Ik sloeg haar rustig gade omdat het zo geweldig is om haar onverstoorbaar opnieuw en opnieuw en opnieuw te gaan rechtstaan en te balanceren. Tot ze opeens heel voorzichtig twee echte stapjes zette! Met een grote guitige glimlach zette ze haar voetjes voor elkaar en waggelde ze een klein stukje vooruit! FANTASTISCH! Prompt sprongen de tranen in mijn ogen en mijn hart ontplofte van trots! Ik heb het gewoon kunnen en mogen meemaken, haar allereerste stapjes! Wat een privelege! Ik ben zo fier op haar! Heb haar bijna platgenepen tijdens het knuffelen en overladen van kusjes! Zo trots! Zo blij! Zo fier!!!!
Kan het bijna niet beschrijven hoe mooi ik het vond om dat moment te mogen aanschouwen. Zo bijzonder!!!!
De tranen van geluk en van trots waren heel oprecht en ook heel onverwacht. Nooit gedacht zo een klein mensje zo ontzettend graag te zien en helemaal verwonderd te zijn bij elke nieuwe ontwikkeling. Het is zo fantastisch mooi! Ik ben zo blij met haar!
Omdat het prachtig waar was ben ik met haar gaan wandelen naar de stad. In de H&M ging op zoek naar een mooie muts want de herfst staat voor de deur en dat kopke van haar is fameus gegroeid. Ik til haar uit de koets en laat ze vrolijk rondkruipen. Natuurlijk is er daar heel veel om aan op te trekken en om te ontdekken. Dus voor ik het goed en wel besef wiebelt mevrouwtje vrolijk tussen de kledingrekken. Met ontzettend veel vallen en opstaan natuurlijk :) Ze oefende met volle overgave maar ik ze mocht wel niet doorhebben, dat ik naar haar keek want dan viel ze prompt op haar billetjes en kroop in sneltempo naar mij. Ik heb haar dus alleen nog maar van op de rug zien waggelen :) Typisch!
Ben er wel in geslaagd om een kort filmpje te maken van haar wandelkunsten om te kunnen herbekijken en om door te sturen naar de belangrijkste mensen. (Niet zo een fan van het facebookdelen) Wauw wat een mooie dag vandaag! Zoveel fierheid... ik had niet gedacht dat ik het zo intens zou voelen. W
Wat een geweldige mooie lieve trol heb ik toch!
Alleen maar liefde voor dat kleine meisje!