Genieten! Ik wil zo hard genieten!!!!

De laatste weekjes thuis zijn ingegaan... morgen ga ik naar de creche om enkele zaken te bespreken en om wat wen-momentjes in te plannen. In de namiddag trek ik ook naar mijn werk voor een vergadering rond de uurroosters (er zijn totaal nieuwe werkroosters gemaakt en morgen worden de puntjes op de I gezet) en zal ik ook snel weten wanneer ik terug op de werkvloer wordt verwacht. Het komt nu wel heel dichtbij allemaa en ik ben toch beetje zenuwachtig als ik eerlijk ben =)

Ik wil genieten, genieten, genieten van de kleine trol! Zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengen en knuffelen en snuffelen aan haar. Ik voel dat ik de nood heb om thuis te zijn, om heerlijk in die cocon met haar te kruipen en enkel een wereldje te hebben van ons tweetjes.  Maar dat gaat natuurlijk niet :-D  Het dagelijkse leven draait door en er moet nog heel wat gebeuren voor ik terug effectief aan de slag kan (de sleuven in de muur dichtmaken, schilderen, opruimen, planning maken voor de opvang van Roxanne,...) dus ik moet een evenwicht zien te vinden en proberen om niet toe te geven aan die nesteldrang. wat niet eenvoudig is heb ik gemerkt!
Ik heb zelfs soms geen zin om met vrienden af te spreken omdat ik haar dan een beetje moet delen. Erg he?!
Ik ga op dit moment niet zelf het intiatief nemen om af te spreken met mijn vrienden, als er een aanbod is dan zal ik hier wel op ingaan. Wil nu ook niet de kluizenaar uithangen natuurlijk! Maar ik vind het zo geweldig om met Roxanne thuis te zijn en in de zetel te zitten met haar op mijn knie en wat te babbelen en giechelen samen. Of om haar in haar box te zien krawietelen omdat haar mobiel in beweging. Of stilletjes luisteren naar de geluidjes die ze maakt als ze slaap. Of haar langzaamaan zien wakker worden en wachten op die hartverwarmende glimlach als ze mij ziet verschijnen. Of haar gulzig tsjokken van de fles. Of het badje geven en haar zien genieten van de herkenbare warmte van water.Of van te gaan wandelen met haar in de kinderkoets en haar blik te proberen volgen.  Ik vind alles zo geweldig aan haar en met haar.. Ik ben eigenlijk stapelverlief op mijn dochter *haha* En dat is helemaal  OK :)

Het idee dat ik haar binnen enkele weken voor langere tijd zal moeten missen én moet gaan werken jaagt me soms wel wat angst aan. Allé angst is misschien het verkeerde woord, maar ik maak me soms wel eens zorgen over hoe ik het allemaal zal georganiseerd krijgen. Het leven met een babietje is niet zo evident heb ik al gemerkt. En nu ben ik nog thuis en heb ik alle tijd van de wereld. Zaken die ik vandaan niet gedaan heb gekregen doe ik morgen wel, gene stress. Maar eenmaal ik terug in het roulement zit van werken zal ik wel fameus moeten plannen en regelen en organiseren. Ik ben daar an sich wel goed in dus maak me daar misschien onterecht wat zorgen over.  Maar het zal toch een gigantische aanpassing zijn terug. Na 11 maanden thuis terug aan de slag, het is niet niets. En ik heb er toch wel wat stress voor.

En het is ook meteen een heel groot stuk loslaten... na 4 maanden haast onafgebroken dicht bij mij (op een logeerpartijtje bij de zus, een bezoekje aan de meter in de De Pinte, een pensioenfeestje van een collega,  een dage sauna en een avondlijke vergadering na heb ik haar ALTIJD bij mij gehad) moet ik haar nu vaak naar de creche/oma/meter C. doen. En dat doet toch wel een beetje pijn aan mijn hart. Meer dan ik had gedacht.  Ik wil geen seconde missen van haar fantastische leventje! Ik vind het zo mooi om haar te zien groeien, ontdekken en ontwikkelen. Het is echt zo een fascinerende reis. =-)

Veel van mijn vriendinnen die al kindjes hebben (en ok, dat is er slechts een handjevol) vonden het fijn om terug te gaan werken zodat er wat meer sociaal contact was en het isolement waarin ze verezield waren geraakt eindelijk werd doorbroken. En ik heb dat niet, ik heb het tegenovergesteld in feite! De afgelopen maanden kon ik gewoon op alle voorstellen ingaan zonder te moeten puzzelen en te doen. Ik heb heel veel leuke uitjes gedaan, koffiemomentjes, ontbijtjes, lunchdates, culturele uitstapjes,... Heerlijk vond ik het! Allemaal Ik heb zo genoten van die vrijheid, echt het was meer dan welkom! En ook daar komt nu een einde aan en ik zal terug weer met mijn agenda onder de arm moeten leven. En niet meer onbezonnen op alle leuke voorstellen "ja" kunnen antwoorden.. Ook dat zal een enorme aanpassing zijn voor mij. Terug een ritme van werken-slapen-vrienden vinden én Roxanne daar ook nog eens in passen. Het wordt een uitdaging dat is zeker!
Maar ik weiger om enkel nog "mama van..." te zijn. Ik wil en ik zal nog steeds "Alice" zijn. Daar waak ik over. En ook doet het me pijn in het hart om een oppas te zoeken of Roxanne naar de meter/oma te brengen, ik MOET tijd voor mezelf hebben. Gewoon om leuke dingen te kunnen doen met mijn vrienden. Om ruimte voor mezelf te hebben. Om gelukkig te zijn. Want bovenal wil ik Roxanne een GELUKKIGE mama geven, een mama die straalt en geniet van het leven. Die gulzig proeft van al het moois dat de wereld te bieden heeft en doorheen de dagen walst. Met haar in mijn armen maar vooral in mijn hart. De tijd die ik met Roxanne spendeer moet leuk en liefdevol zijn. Ze heeft niets aan een gestresste ongelukkige mama die geen zorg voor zichzelf draagt en alleen maar werkt-eet-slaapt-zorg draagt voor... Daar word ik noch zij gelukkig van. Dat pad gaan we niet bewandelen. En het moeite kosten om los te komen van mijn kleine lieve trol maar het zal zo ongeloofelijk hard lonen!

Maar nu eerst: Genieten! Genieten van haar geur, haar geluidjes, haar schattige glimlach, haar sprankelende oogjes, haar trappelende beentje, haar knuistjes die mij vastgrijpen, haar blik die mij volgt doorheen de kamer, haar snoezige protjes in de pamper, haar kirrend geschater, haar pruillipje net voor ze het op een brullen zet, haar ieniemienie voetjes, haar bolle buikje waar je heerlijk op kan blazen, haar wapperend armpje als ze op haar zij wil draaien, haar verschrikte blik als ze een onvewacht geluid hoort, haar nieuwsgierigheid als ze op mijn arm zit en ik door de kamer wandel, haar geweldige boertjes na een flesje, ...
Gewoon helemaal genieten!