Kerstmarkt met mijn kleine meisje :)

Ik heb vakantie! Echt vakantie! Twee weken dat ik alles even kan loslaten, geweldig. Ik heb vrijdag mijn laptop dichtgeklapt en in mijn schuif gelegd en mijn GSM gewoon uitgezet én ook in mijn schuif gezwierd en iedereen fijne feesten gewenst en vertokken.
Twee weken tijd voor wat écht belangrijk is, super!

Het is een zoeken naar evenwicht tussen tijd voor mezelf, mijn familie en mijn geweldige trollemol. Ik probeer echt leuke dingen met haar te ondernemen en te genieten van dat kleine geweldige meisje dat ik zowaar mijn dochter mag noemen. Ik sta soms nog versteld van hoe leuk ze is ;)
Gisteren zijn we samen naar de kerstmarkt afgezakt. Het weer was redelijk en ik moest echt even buiten, de Bourhoyen (natuurreservaat achter mijn deur hier) hebben we nu al genoeg gezien dus de kerstmarkt dat maar. Sinds een week of 3 zijn het "winterfeesten" in Gent en op de Korenmarkt staat er een GIGANTISCH reuzenrad waar ze helemaal zot van is. Af en toe maak ik speciaal een ommetoertje als ik haar van de creche ophaal zodat ze nog eens kan kijken naar het reuzenrad. Het is zo mooi om die lichtjes in haar ogen te zien  blinken en die verwondering op haar snoet, keer op keer. Echt genieten.
Maar  de kerstmarkt dus :) Ik was duidelijk niet de enigste met het idee om een bezoekje te brengen aan de Gentse binnenstad...wow echt veel volk! De kleine dame heeft dus vooral in mijn nek gezeten om te kunnen rondkijken. Aan mijn hand lopen was echt geen optie, veel te druk. Maar wat een leuke tijd hebben we beleefd <3 Er was vanalles te zien van houtvuur met echte vlammen (om visjes op te grillen), tot mooie sterrenlampen en pluchen beertjes. Ik hoorde regelmatige "mooi! Kijk! Mooi!" boven mijn hoofd weergalmen. Het reuzenrad hebben we uiteraard ook uitgebreid bestudeerd maar ik heb beslist om geen ritje te maken. Het zou een te groot risico zijn en een huilende en snotterende Roxanne in zo een gondeltje is nu niet meteen wat ik voor ogen heb bij een bezoekje aan de kerstmarkt.
Er staat ook een gedrocht van een attractie op het Sint Baafs plein, een mastadont van een metalen kerstboom met reuze-kerstballen en in de onderste ballen kan je plaatsnemen en dan draai je rondjes en gaan de kerstballen langzaam op en neer. Ik vind het afschuwelijk en veel te kitscherig maar die kleine trol vindt dat geweldig natuurlijk! Ook daar hebben we even tijd genomen om alles te bewonderen en te bekijken. Alle Roxanne bewonderde de boom en ik stond vooral versteld van de lelijkheid ervan ;)

Om ons bezoekje aan de kerstmarkt af te ronden ging ik op zoek naar een wafelkraam. Ik dacht dat het zo goed als overal wel te vinden zou zijn, niet dus. *zucht* Ik heb de hele kerstmarkt mogen doorkruisen om uiteindelijk in de schaduw van het reuzenrad een wafelkraam te vinden. Ze was dolenthousiast! Ik kocht voor haar een wafel op een stokje (leek me net iets handiger dan een echte brusselse wafel om zo uit het vuistje te eten) die ze met heel veel smaak heeft opgegeten. Geweldig om te zien en enkele omstaanders waren ook gecharmeerd door dat kleine meisje met die veel te grote wafel in haar handjes. Ik smolt echt bij het zien van zoveel geluk in haar oogjes.
Ik heb zelfs geen kruimeltje gekregen van haar wafel :D Allemaal "in de buikje" zegt ze dan met een fiere glimlach en fonkelende oogjes.

Om nog even tot rust te komen en de kerstdrukte achter ons te laten hebben we nog een wandeling gemaakt in het Patershol en wat langs het water geslenterd waar iedere spin die het gewaagd had om een web te weven aan de balustrade met veel interesse werd bekeken en bewonderd. Ik heb er zo van genoten om nog eens écht tijd met die kleine trol van mij te spenderen. Even weg van alle IVF-gedoe en alleen zij en ik, gewoon plezier maken, gewoon samen zijn zonder meer.
Want het weeg door... steeds meer en meer. Het beheerst echt op den duur een beetje teveel mijn leven. Ik kan het niet zo goed meer hebben precies. Al dat gedoe errond, al die medicatie, die opgeblazen buik, die ontembare honger en tegelijk zo moe zijn dat ik niet veel anders kan doen da in de zetel hangen en mezelf volvreten. Vreselijk vind ik het. Ik heb het echt stilletjesaan mee gehad.
Deze ochtend (3 dagen voor mijn NOD) stond ik op en was ik kotsmisselijk! Echt niet te doen... Dacht even dat ik echt ging moeten overgeven. Heb ook echt even boven de wc gehangen en wat uitgespeekeld maar goed (sorry voor de details) er kon niet echt iets uitkomen want ik had nog niets gegeten!  Wauw. En dan flitst het wel door mijn hoofd "Zou het? Zou dit al heel vroege zwangerschapsmisselijkheid zijn?"  en dan begin ik dat als een gek te googelen (dommerik dat ik ben) maar ik ben dan zo beroerd dat een negatieve test er echt niet bijkan dus kies ik ervoor om de test niet te doen. Morgen. Morgenvroeg test ik. 2 dagen voor NOD... Dan moet er toch iets te zien zijn als er iets is? Ja toch...? Pregnyl heb ik deze ronde niet gezet dus een vals positieve test zoals ik bij Kobe* even vreesde zit er zeker niet in. Het zou wel een mooi (maar ook angstig) begin van 2020 zijn...
Ik ben al de hele dag moe en koortserig en wat slapjes dus het kan ook gewoon een griepje/buikgriepje zijn. En helemaal geen zwangerschap. Ondanks alle medicatie, alle spuitjes, pilletjes, tabeltjes,... Het zal slikken zijn als er morgen weer een dash-witte test op het badkamerkastje ligt. Maar goed zorgen voor morgen.