LANGVERWACHTTE 1e ECHO!

Na het surrealistische moment in alle vroegte op 20 december in mijn badkamer met mijn 2 streepjes kon het eindeloze aftellen beginnen naar de allereerste echo. Deze is rond 5.5 week om te zien of het vruchtje effectief aanwezig is en of het ook nog es op de juiste plaats zit (baarmoeder) en dus niet per toeval in mijn eenzame eileider is beland. Veel meer dan dat is er hoe dan ook niet te zien, voor het geoefende oog misschien ook nog enkele "foetale delen" maar geen idee wat dat dan juist zou moeten zijn.

Vandaag was het dan zover! 30 december! Moment van de waarheid. De dag waarop ik een allereerste blik zou kunnen werpen op mijn klein Braambesje. Ik nam nog een rustgevende douche en vertrok richting Jan Palfijn. Het was Josefien die op dienst was en toen ze me binnenliet in het kabinet wenstte ze me uitgebreid proficiat :) De dokter liet nog even op zich wachten wat ons de tijd gaf wat te keuvelen en te vertellen over de afgelopen weken (overlijden papa, de man in de cinema die getuige was van mijn enthousiasme aan de telefoon, ...) en over wat er me nog allemaal te wachten staat. Ook werden de verwachtingen van deze echo nog eens op scherp gesteld: Het kon even duren eer er iets werd gevonden want het is echt nog piepklein en het zou zeker niet meer zijn dan een onscherp cirkeltje.  Dr Kaan zou de echo doen want Dr Decleer was ziek, geen probleem uiteraard. Dr Kaan is een erg goede dokter maar van buitenlandse afkomst en dat is te horen aan zijn Nederlands.

Ik installeerde me onderbroek-loos op de stoel en Dr Kaan was vrolijk in de weer met zijn camera-stok down there. "Ik vind niet" zei hij na enige tijd... de schrik sloeg me om het hart! Was er dan toch niets? Was er dan toch geen Braambesje??? Maar het bleek om mijn baarmoeder te gaan... Hoewel ik heel zeker ben dat dit er nog er zit was ie toch onvindbaar op de interne echo door mijn wel erg enthousiaste eierstok. Deze maakt door de veelvuldige hormonen erg veel cysten aan en belemmert de dokter om goed beeld te krijgen van mijn baarmoeder. Hij wroette nog even vrolijk verder (ik werd al wat minder vrolijk want zo aangenaam is dat toch ook weer niet!) en gaf uiteindelijk de zoektocht op. "Ik kan  eierstok wel manipuleren maar dan riskeren we  torso... niet goed" Ik bedankte dan ook vriendelijk voor dit voorstel. "We zullen een buikecho proberen, weinig slaagkans maar proberen waard".
Hup, benen uit beugels, plank op zijn plek, benen plat en kleedje omhoog.. Voor het eerst voelde ik me ontzettend naakt! Vreemd gevoel :)
Plakkerige gel op mijn onderbuik (dankzij de gevoelloeze huidstrook van de operatie voelde ik de typsiche koude niet) en Dr Kaan drukte ongenadig hard op mijn onderbuik met zijn echo-toestelletje. Hij vermoedde dat hij het had gevonden,wees ergens in de grote zwarte vlek een piepklein minder zwart vlekje aan en mat dit... 5.6mm groot. Maar geen zekerheid dus. Ik word terug verwacht binnen 2 weken (vrijdag 13 januari) voor een nieuwe echo. Dan moet er al veel meer te zien zijn én naar alle waarschijnlijkheid ook een harstlagje te horen... Spannend dus!

Een beetje overdonderd wreef ik mijn onderbuik zo goed en zo kwaad als het ging proper en ging me terug aankleden. Ik nam nog even de tijd om Josefien te vragen wat er nu juist was gebeurt en wat ik nu had gezien. Of net niet gezien... Blijkt dat mijjn eierstok erg vergroot is en veel cysten heeft aangemaakt door de hormonen. Niet ongewoon en gaat ook wel terug weg gaan maar dit zorgt ervoor dat er geen duidelijk beeld van de baarmoeder kon gemaakt worden. Via buikecho is er op 5.5 week bijzonder weinig te zien als er al iets zien is. Maar daar er een vermoeden is van een vruchtje in de baarmoeder is de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uitzonderlijk klein. Gewoon wachten op de volgende echo... Ik moest ook nog langs het labo voor bloedafname voor de erg uitgebreide testen: CMV, hepatitis, HIV, toxoplasmose,... En als er geen onregelmatigeheden worden vastgesteld contacteren ze je niet. Josefien was wel zo lief om me voor te stellen te bellen met de HCG waarden in de namiddag. Normaal wordt dit niet gedaan, maar omdat ik me toch een beetje geruster zou voelen wou ze dit wel doen. In het geniep :) De schat!

Rond 15u30 rinkelde mijn GSM en het was Josefien om me mee te delen dat mijn HCG boven de 6000 staat dus dat ik perfect op schema zit! Hoera! Wat ontzettend leuk nieuws :) Ik kon toch al weer iets beter ademen!
Braambesje is dat goed aan het doen down there... en ik probeer er zoveel mogelijk van te genieten!!!