MOMENT VAN DE WAARHEID... IVF OF TOCH NIET?

Vrijdag moest ik normaal naar de dokter maar doordat ik al heel lang geleden een uitstapje had gepland (opnames Blokken)  met een bewoner, met "Wolfie" was de bloedafname pas zaterdag. Maar ik testte vrijdagochtend reeds, gewoon om te weten waar ik aan toe was. Zoals verwacht was het ook deze keer een witte test... Maar het deed me heel weinig tot bijna niks. Ik was hier al zodanig op ingesteld dat er van een klap of van een teleurstelling geen sprake was. Ook toen een aantal collega's/vrienden me s'avonds vroegen hoe het was kon ik heel basic en rustig antwoorden dat het negatief was en ik dus the next level ga beginnen, IVF. Bemoedigende kneepjes in de schouder, liefdevolle blikken, warme woorden volgden op deze boodschap en dat deed deugd.
Iedereen leeft echt met me mee.

Zaterdag dan naar het ziekenhuis voor de bevestigende bloedafname. Florence riep me om naar het labo te gaan en ik profiteerde ervan om haar nu al te vragen of er straks tijd was om het hele IVF-gegeven uitvoerig te bespreken want dat zit er nu toch wel echt aan te komen en daar ik geen operatie wens dan is dat voor de volgende ronde, binnen een week ofzo dus!!!
Ontzettend lief bedoeld en hoopgevend nam Florence mijn arm vast en zei "Maar laten we hopen dat het niet nodig is he" *en een bemoedigende glimlach* En toen, dan en daar op dat eigenste moment voelde ik de tranen prikken. Ik word erg opstandig als mensen "zo" tegen me doen, al ze me hoop willen geven Maar ik heb geen hoop nodig, ik heb realiteit nodig. Informatie. Begrip. Steun. Een luisterend oor. Maar geen hoop. Dat absoluut niet.
Op naar het labo, terug naar de wachtzaal en dan bij Dr Decleer. Korte uitleg over de IVF-procedure, niet erg veel van begrepen omdat het allemaal wel erg snel ging. Ik polste nog eens naar hoe het zou kunnen komen dat het niet lukte op deze manier. Endomitriose (woekering van baarmoederslijmvlies in buikholte) is een veel voorkomend probleem dat niet altijd gepaard gaat met symptomen. Dit kon ik meteen pareren door te zeggen dat dit niet was vastgesteld bij de operatie 1.5jaar geleden. HIj volgde me hierin. Vergroeiing van de baarmoeder kan ook een oorzaak zijn (tussenschotje, vleesbomen in de baarmoederholte, hoornige baarmoeder) Ik vertelde van de fibromen maar op de echo's was te zien dat deze nu nog goed meevallen en niet echt een probleem kunnen vormen (nog maar eens een geruststelling) Heel vaak is het een eileiderprobleem en door mijn operatie is er een verhoogde kans dat er daar toch vergroeiingen of iets zijn. Ik heb wel die test laten uitvoeren (en zeer dat het deed!) en daar bleek dat mijn eileider mooi doorgankelijk was. Maar onder druk wel te verstaan. En zaadcellen staan nu niet meteen onder druk...
Er is veel kans op slagen met IVF maar geen garantie uiteraard. En daar ie van mij geen operatie mag uitvoeren weet Dr Decleer ook niet specifiek waar het probleem zich bevind. Ik overweeg dan ook om na 3 IVF-rondes een kijkoperatie te laten doorgaan.Maar ik moet eerst wat wennen aan het idee. En dat laten rijpen in mijn hoofd en hart.  Kan besproken worden.
Wat ik wel waardeerde was dat ie zei "Ik zou het leuk vinden als het deze keer positief was maar we moeten realistisch blijven, he. Ik bel je vanavond!"
Ik werd naar het kamertje ernaast geloodsd en overladen met een heleboel papieren (contractjes, informatie, een aanvraag voor de CM,...) die ik maar es op mijn gemakje moest doornemen en invullen. Het gaat over wat er met de eicellen moet gebeuren die niet gebruikt zijn als je zwanger bent (Ik ga voor eiceldonatie, zonder twijfelen) en dat ik toestemming  geef om met donorsperma te werken en dergelijke. Ik kreeg ook nog even kort het behandelschema te horen maar veel informatie kreeg ik niet ontfutseld. Heb nog altijd het gevoel dat ik niet helemaal voorbereid in dit verhaal stap maar we zien wel wat er op mij afkomt. Ik weet al heel veel en ik heb al erg veel opgezocht dus misschien weet ik zo goed als alles al... :)

Concreet ziet het er op dit moment als volgt uit:
Op de eerste dag van mijn regels bel ik voor een afpsraak binnen de 3 dagen voor bloedafname om te kijken of mijn porgesteron al op 0 staat. Indien deze niet op 0 staat dan heeft het geen zin om met Gonal F (laat eicellen massaal rijpen) te beginnen want dan zal ik niet zwanger raken, ondanks ik wel folikkels en toestanden zal aanmaken. Ik ben de naam vergeten maar dan gaat er iets mis met je eicelletjes. Staat die op dag 3 nog niet op 0 dan kom ik teurg voor nog een bloedafname en indien nodig moet ik medicatie nemen om die progesteron toch op 0 te krijgen. En vanaf dan begin ik spuitjes te zetten. DAGELIJKS!
Dat is ongeveer wat ik ervan heb onthouden...
Het zal allemaal stap voor stap wel duidelijk worden zeker? Let's hope!

Ik wandelde Jan Palfijn buiten en sms'te een aantal vrienden: Daar ook ronde 6 geen succes kende schakel ik over op IVF. Ik het weet al even dat dit er heel waarschijnlijk zat aan te komen en was een hard nootje om te kraken maar ik start met goede moed en een hoofd vol positiviteit. Alle liefs, x" En iedereen was zo ontzettend lief voor me! Ze leefden zo hard mee en steunden me waar ze maar konden. Al die liefde, warmte en ondersteuning heeft me echt ontroerd en dan waren er toch traantjes de hele dag door. Omdat de berichtjes ook de hele dag door toekwamen. (Niet dat ik zoveel mensen heb gestuurd, man of 8 zeker) Maar het was zo mooi! En net wat ik nodig had, weten dat ik dit gevecht echt niet alleen moet en zal aangaan.

Ik vertrek morgen naar Berlijn, mijn snoepreisje. Heb wel een ticket voor woensdag ook gekocht omdat ik heel waarschijnlijk donderdag in het ziekenhuis moet staan voor die verdomde bloedafname op dag 3. Normaal bleef ik tot donderdag maar dat word heel tricky.. Dus kocht ik nog snel een vliegticketje voor woensdagavond voor €27.99.  Een dagje minder op reis maar ik heb echt geen zin om dit nog een maand uit te stellen.
Ik ga er volop voor gaan!

*Courage is being scared to death and saddeling up anyway.*
John Wayne