PICK UP - IVF/ICSI 1

Rond 9u stond de zus aan mijn deur om samen te vertrekken naar Jan Palfijn :) Zo ontzettend blij dat ze er was en dat ik dit echt niet alleen moest doen. Ook al was ze niet kunnen meegaan, ik doe dit traject niet op mijn eentje, heel veel vrienden leven heel erg met me mee, maar het was toch een geruststelling om haar bij mij te hebben op deze belangrijke dag. Het was vandaag een erg confronterende, beslissende dag. Als vandaag bleek dat ik alleen maar lege folikkels produceer dan wou ik dat nieuws niet alleen moeten aanhoren. Gesteund en omringd met warmte en liefde de tocht aangevat richting het 8e.

Eenmaal het IVF-centrum binnengetuimeld kwam Josefien me al tegemoet, had ze niet meteen herkend omdat ze zo een operatiekostuumpje aanhad, en dat maakte me blij. Ik blijf een ontzettend goed gevoel hebben bij Josefien en vind haar heel oprecht en eerlijk in de omgang. Na de papiermolen (medische geschiedenis, belangrijke elementen voor narcose, toestemming voor pick-up en ICSI met donorsperma,.... ) mocht ik mezelf in zo een charmant operatie-hemdje hijsen. Ik kreeg een infuusje aangelegd met wat suikerwater, kreeg ook nog een middel tegen misselijkheid na de narcose (ben daar teer aan)  en later ook een dafalghan, een halfuurtje voor de punctie zou plaatsvinden. Ik had voor een 1-persoonskamer gekozen, ondanks de opleg van 40 euro, omdat ik dit echt in alle rust wou kunnen doormaken. Normaal til ik niet zo zwaar aan een 2-persoonskamer maar vandaag had ik nood aan de veiligheid van een eigen kamertje. Gezellig keuvelend met de zus tikte de tijd voorbij. Rond 11u kwam de verpleegster me dan halen om naar de pick-up-ruimte te gaan. SPANNEND!

Ik was vrolijk, enthousiast en erg gelukkig dat het dan eindelijk zover was, anderzijds was ik ook wel bang voor het verdict te horen. Maar ik ben in een heel ontspannen sfeer en met een vrolijk gekakel de zaal binnengereden, wat ontzettend goed was om de zenuwen de baas te kunnen blijven en vooral mijn vrolijkheid te kunnen laten zegevieren. Ik mocht me placeren op de tafel met beugels en met mijn poep in een soort van kuiltje gaan liggen. Beetje onaangenaam maar bon. Gelukkig mocht ik mijn benen nog even dichthouden en op de plank zetten. Althans dat was de bedoeling :) Deze plank koos in eerste instantie het hazepad (niet mijn schuld) bij het uitschuiven waardoor ik me opeens toch met 1 been in de beugels en het andere gekruist op erbovenop op die tafel lag terwijl 2 verpleegsters bezig waren die plank terug op zijn plek te krijgen. Er zijn elegantere manieren om jezelf te positioneren op zo een tafel maar zoals ik heb ontdekt is dat geen gave van mij :D Eenmaal de plank op zijn plaats was het aangenaam om daar wat te liggen en te wachten op wat er allemaal nog ging gebeuren. De zus (in een blauw operatiekwartier-pakje inclusief mondmasker) zat naast mijn hoofd, schuin achter mij. Van mij mocht ze ook een full frontal-plaatsje kiezen maar ze prefereerde toch om te blijven waar ze was :) 
De anetshestist kwam ook nog binnenwaaien gaf me nog de laatste uitleg rond de narcose. Het werd daar onderhand een gezellige boel: 2 verpleegster, de laborante, de zus, de anesthesist en dan moest ook Dr Decleer er nog bijkomen.  Maar omdat de sfeer zo ontspannen was stelde dit alles me heel erg op mijn gemak. Ik zag Dr Decleer nog binnenkomen, een klopje op mijn bovenbeen en de vraag of ik "in form" was is het laatste dat ik me goed herinner. In een waas zag ik nog dat de anesthesist een vloeistof in mijn arm deed...

Een dik kwartier later werd ik wakker en had ik het gevoel al goed bij te zijn. Geen idee of dat ook echt het geval was want toen ik terug op de kamer was bleek het al 12u te zijn. Ik heb dus ergens een "zwart gat" van een dikke 20 minuten maar bon. Eenmaal goed en wel wakker kreeg ik te horen dat er 6 eicelletjes waren gevonden.  Een mooi aantal, zeker omdat ik maar 1 eierstok heb waar ze kunnen oogsten. De zus vertelde dat ze met de laborante heeft mogen meekijken. Moet wel leuk zijn geweest, ook wel wat vreemd waarshijnlijk :) Ik was hier heel blij mee, met dit resultaat.  Het is nu enkel nog te hopen dat ze goed bevrucht worden,mooi delen en sterk genoeg zijn om ingevroren te kunnen worden. Ik weet morgen hoeveel er bevrucht zijn geraakt. Opnieuw een spannend dag!
Ik voelde een zeurend pijntje in mijn onderbuik, ik was me op eens heel erg bewust dat ik een eierstok had :)  Maar de pijn is niet alarmerend en zeker normaal. Ik spendeerde nog wat tijd in mijn operatiehemdje, manouvreerde de kamer rond met mijn baxter om op het toilet te raken, (niet eenvoudig om dat enigzins elegant te doen met een schort dat achteraan helemaal open is!), dronk wat water; taterde wat met de zus,...  En voelde me vooral NIET misselijk! Heerlijk :)
De verpleegster kwam nog eens de hele uitleg doen met fotootjes en toestanden over het vedere verloop van de behandeling. Alles word zo helder en duidelijk uitgelegd... das echt heel erg fijn! Ik voel me hier geen numer 3214 die ze helpen maar echt Alice. En de verpleegsters zijn ook echt oprecht begaan met mijn welzijn en proberen alles zo aangenaam mogelijk te maken. Heel fijn om te voelen dat ze oprecht begaan zijn. Ik kreeg ook nog het medicatieschemaatje mee (nog meer pillen!Woohoo!) en mocht me aankleden en naar huis vertrekken.

Op dit moment ziet mijn medicatieschema er als volgt uit:

• Vanaf vandaag Utrogestan 3x/dag (zoals altijd al) tot 20 december
  Gekende werking, is om mij baarmoederslijmvlies mooi dik te houden zodat het embryootje zich daar goed voelt.
• D.iazepam 2x/dag 0.5 pilletje
  spierontspanner - Dit omdat mijn baarmoeder overprikkelt en wat overstuur kan zijn door wat er allemaal mee is uitgespookt de voorbije dagen. Het is belangrijk om deze rustig te houden zodat het embryootje goed kan innestelen
• Asaflow (asperine) 1/dag vanaf de dag van terugplaatsing (donderdag)
  Asperine heeft een bloedverdunnende werking wat er voor kan zorgen dat het embryootje eventueel beter kan innestelen. Het heeft zijn nut al meermaals bewezen in het verleden en het kan net dat duwtje extra geven om tot een zwangerschap te komen.

Op dit moment is er geen sprake van extra pregnyl-shots dus met wat geluk ben ik even af van die spuitjes zetten.

Intense dag met veel gevoelens en gedachten. Het blijft wel een beetje een gek gevoel, weten dat mijn eitjes nu ergens in een labo liggen te delen... Ik stuur ze alvast heel veel liefde toe!