ROLLERCOASTER 9.1 - En daar gaan we weer

Omdat de zwangerschapstest én de bloedtest negatief waren zat er niets anders op dan de moed weer bij elkaar te scharrelen om nog een rondje uit te zitten in dit parcours van hoop en wanhoop, vertrouwen en angst. Het heeft een paar dagen geduurd voor ik mezelf weer wat bijeen had gepuzzeld. Hefitger dan andere keren. Ik was echt even het noorden kwijt en het was een opgave om de courage terug te vinden. En ik ben niet overtuigd dat ik ze heb gevonden maar ik zat eergisteren wel weer in de wachtkamer van Dr Decleer :)
Er zit niets anders op dan gewoon door te doen. Dan te hopen dat het geluk deze maand wel aan mijn kant is en dat het gewoon lukt. Meer kan ik niet doen. En das soms wel bijzonder frustrerend, dat ik zo weinig in de hand heb in dit hele proces. 
Ik heb nog 3 cryo's dus das op zich geen slecht resultaat. Wie weet zit er wel een toppertje tussen die bij me wil blijven.
Al begin ik wel wat te stressen over het feit dat ik nog maar 2 strootjes sperma heb en dus maar nog 2 keer een pickup kan doen. Ik twijfel eraan om te vragen of de donor van Roxanne nog beschikbaar is om nog een extra strootje aan te kopen. (Dan kan ik mijn 6 terugbetaalde pogingen doen ipv 5 want ik heb "maar" 4 extra strootjes gekocht. Maar aan de andere kant weet ik niet hoelang ik hier nog mee kan en wil doorgaan. Hoe lang ik wil vechten voor mijn droom. Neem nu dat elke pickup 4 eicellen opbrengt (zoals nu) dan heb ik nog 11 pogingen voor de boeg... Misschien is dat wel voldoende? Dan is Roxanne 3 voor ik zwanger ben (in worst case scenario) en das toch ook echt wel het maximum. En wie weet houdt mijn lijf het zo lang vol? Al die vragen en onzekerheden hebben de afgelopen dagen heel veel energie gevraagd.  Meer dan ik me soms bewust van ben.

Eergisteren mocht ik dus weer in de wachtzaal gaan zitten, gewapend met mijn laptop (om de stroom aan mails te beantwoorden die tijdens mijn afwezigheid zijn binnengelopen) wandelde ik daar binnen en de moed zonk me al in de schoenen. Al die mensen..Dit ging hier wel nog ff duren. En inderdaad een uur later zat ik daar nog flinkt te tokkelen. Gelukkig werd ik dan binnen de 10 minuutjes binnengeroepen en grabbelde ik al mijn spullen bijeen (echt typisch ik dat ik dan even niet goed weet wat eerst te doen en als een chaoot -want dat ben ik wel - agenda's, laptop, sjaal, helm, ... bij elkaar begin te scharten en weg te proppen om dan met een verhoogde hartslag en lichtjes parelend voorhoofd bij de dokter binnen te vallen. Snel die panty's uit en hup de benen in de beugels. Ik ga nooit echt helemaal wennen aan het idee welk beeld de dokter heeft als hij vanaf zijn buro een praatje met me slaat... het is heel erg "in your face" en hoewel die man dat al meer dan  10 000 keer heeft gezien blijft het toch altijd wat onwennig en snater ik daar losjes overheen. De verpleegster kwam dan ook nog een binnen en ook die kreeg dezelfde aanblik (die ze ook 10 0000 keer heeft gezien) en ook dan weer gaat er zo een klein schokje door mijn lijf. De schaamte voor mijn vrouwelijkheid is zo goed als weg maar om daar zo geexposeerd te liggen... Echt aangenaam zal het nooit zijn.
Een korte echo later waarop vooral nog veel kleine follikeltjes te zien waren mocht ik me reeds aankleden en een afspraak maken voor 3 dagen later, donderdag en met wat geluk kan ik die avond ook al pregnyl zetten om een week later een terugplaatsing te hebben.

Ik vergeet precies altijd dat deze rondes, de cryo-rondes, de meest rustige zijn. Zonder al te veel echo's en pillen en spuiten en controles. Maar dat het gewoon wachten is op de eisprong en dan wachten op resultaat (met het gebruik van utrogestan). Al bij al zijn dat de meest rustige maanden om te doorploeteren.Het blijft een uitputtingsslag en het vraagt heel ruimte in mijn hoofd maar dit zijn de meest draagelijke maanden.
Ik moet ook niet teveel goochelen met tijd en afspraken en zaken verzetten in mijn agenda. Tis best chillywilly ;)
Hopelijk is deze maand een goede maand... Ik hoop het zo! Ik gun mezelf zo hard nog een postieve test. Gewoon dat gevoel van spanning en geluk en liefde en ongeloof en liefde zoveel liefde. Ik kijk er naar uit. Met een heel bang en klein hartje maar ik kijk er zo naar uit... Je bent zo welkom kleintje! Ik ben zo ontzettend klaar voor jou!
Je woont nu reeds in mijn hart <3