Roxanne's welkom-op-de-wereld-feesje ofte de babyborrel

Zaterdag 21 oktober was het dan eindelijk zover, de babyborrel van Roxanne! Een dag waar ik wel wat in spanning naartoe leefde want er werd veel volk verwacht en het is toch niet zo eenvoudig om alles rond te krijgen met zo een kleine tijdrovende trol in huis. Ook is mijn organisatietalent een beetje afgenomen sinds ik zwanger/bevallen ben. Alsof er te weinig ruimte is in mijn hoofd om alles netjes geregeld te krijgen. Ik heb dat al een aantal keer gemerkt dat er aan die kwaliteit van mij geknibbeld is. Jammer!  Ik hoop dat ik het terug kan aankweken want ik zal het nog famues nodig hebben in de toekomst...
Maar de babyborrel dus =)  Het zaaltje had ik al een hele tijd terug geregeld en toen ook beslist om koffie en gebak te serveren. Gelukkig besefte ik tijdig dat bakken voor om en bij de 80 man niet echt ging lukken in de provisoire keukentje van mij en met een baby in een straal van 3 meter, facebook to the rescue en ik ronselde een aantal vrienden en familie die met veel liefde een (mis)baksel wouden maken. Superlief! Ik huurde ook nog voldoende cavaglazen en een percolator voor de koffie. De Action was dan weer dé leverancier voor decoratie, bordjes, bekertjes,...  En in de Casa vond ik voor een prikje tafelpapier, waar alles op afgestemd werd want door een ongelukkig momentje zat ik opgescheept met 10 roze rollen.
Dat ging zo; Een kleine maand geleden was ik in't stad met Roxanne en wandelde ik de Casa binnen waar mijn oog viel op tafelpapier die in promotie stond. Maar liefst 50% korting! En in vrolijke kleuren zoals geel, groen, blauw en roze. Toen was ik er niet op voorzien om ze mee te nemen en besloot om de week erop met fietskar terug te keren. Zo gedacht zo gedaan en toen ik opnieuw in de Casa stond bleken die rollen pardoes verdwenen te zijn! O horror! Enkel ingetogen tafelpapier aan de normale prijs lag nog in de winkelrekken. Stoute schoenen aangetrokken en gevraagd aan de winkeljuffrouw waar die rollen heen waren want dat ik er graag een 10-tal had gekocht voor de babyborrel van mijn dochtertje. De vriendelijke dame wist me te vertellen dat deze in de kelder stonden en dat ik ze wel nog kon aankopen maar dat het pas morgen zou zijn want ze moest daarvoor in de kelder gaan roefelen. Voor mijn geen probleem, ik bedankte haar uitvoerig en zei dat het verschillende kleuren mochten zijn en dat ik 10 rollen nodig had. De volgende dag fietste ik gezwind terug naar het centrum, wandelde de Casa binnen met Roxanne in haar draagzak en de winkeljuffrouw had ons reeds gespot en dribbelde vrolijk naar achteren. Enkele momenten later kwam ze triomfantelijk en duidelijk erg blij met haar vondst aandraven met 10 ROZE rollen tafelpapier... Niet meteen wat ik in gedachten had maar ik had het hart niet om haar terug naar de kelder te sturen en rekende dus die 10 rollen af. Het zou dus toch een roze feest worden... Nondepietjes =D
Alles heb ik dan maar afgestemd op het roze papier en helemaal los gegaan in de roze decoratie voor op tafel. Alles samen zag het er wel nog fancy uit en het had geen barbie-gehalte, oef! Maar niet zo eenvoudig om het mooi en feestelijk te maken maar niet overdreven en al zeker niet fout! Maar I did it! Wooho :) De woensdag ervoor ook nog even om een voorraadje Cava, industriele koekjes en koffie. Hoewel ik het gevoel had enkele zaken niet helemaal in orde te hebben gebracht kon ik niet achterhalen waar het vandaan kwam en probeerde ik het te laten rusten. De nachten voor de babyborrel sliep ik bijzonder slecht en in mijn gsm stonden heel wat gedachtenspinsel, to-do-lijstjes en "niet vergeten meenemen" want ik kon midden in de nacht wakker schieten opeens denken "Een mes! Ik moet een groot mes meepakken!" of "Plakband! Er moet voldoende plakband zijn!" en toestanden. Niet zo handig als die momenten niet samenvallen met de voedingsmomenten van Roxanne en ik dus nog vaker wakker schoot dan anders. *zucht* Om maar te zeggend dat die babyborrel erg veel stress met zich meebracht en zeer veel mentale ruimte opeiste. Vreemde gewaarwording.

De dag zelf was erg hectisch, Reeds om 6u was ik al uit de veren om mezelf gedouched, aangekleed en materiaal klaar te hebben. Roxanne sliep zalig en ik moest haar wakker maken om een ochtendwandeling naar de Cambio-standplaats te maken (geen auto hebben is meestal niet erg maar nu heb ik fameus gevloekt!) wat gepaard ging met heel wat traantjes. Ocharme! Cambio opgepikt,maxi-cosi geinstalleerd, auto volgeladen met al het materiaal, mijn eigen feestkledij nog bij elkaar gescharreld en in de startblokken voor een zotte dag! Een blik op de GSM leerde me dat het 8u55 was en ik was al doodop :D
Roxanne en haar hele hebben en houden bij de zus afgezet die nog een demonstratie "Roxanne en de draagdoek" kreeg en de instructies om haar picobello aan te kleden voor haar feestje. Tante Ana had een pracht van een kostuumpje gekocht, de schat!
Zelf sjeesde ik nog even over en weer naar huis achter het blik melkpoeder want dat was ik vergeten in te laden. Eenmaal die missie volbracht snel naar het verhuurbedrijf achter de percolator en de cavaglazen, terug naar huis waar vriend B. al stond te wachten om te vertrekken naar De Pinte waar de sleutel van het zaaltje moest worden opgepikt. Rond 11u eindelijk het zaaltje kunnen betreden en met tafels en stoelen beginnen sleuren als een echte vrouwelijke hulk. Ik zag de tijd genadeloos wegtikken en mij stresslevel steeds meer de hoogte in schieten. K; de andere helpende handjes liet weten dat hij zich had overslapen en zo snel mogelijk afkwam. B. sprong op de fiets om een bakker te gaan zoeken en ik werkt me in het zweet om dat kille zaaltje om te toveren tot een leuk iets. Om 14u30 verwachtte ik de eerste gasten om 14u stond ik nog in mijn werkkledij de zaal te versieren. VRESELIJK!  De mutti was dan ook nog eens ruim op tijd gekomen en vond er niets beter op dan steeds weer de nadruk te leggen op hoe ik over en weer liep in de zaal, hoeveel stress ik had, dat ik toch zo niet op Roxanne haar feestje kon verschijnen,... Het was een lesje in geduld en in koelbloedigheid. Slechts 5 minuten voor de eerste genodigenden de zaal betraden spoot ik nog snel even parfum in mijn hals en bracht ik mascara aan. Net op tijd klaar! Oef!

Wat volgde was een haast onophoudelijke stroom van vrienden, familie, collega's, kennissen, .. Heel leuk om iedereen terug te zien maar o zo vermoeiend! Ik had sterk het gevoel overal en nergens te zijn. En steevastt mensen wat in de kou te laten staan omdat ik met iedereen een babbeltje wou doen. Een meter opschuiven in de zaal was een echte uitdaging =D   En Roxanne liet zoals alle belangrijke mensen graag op zich wachten :) Pas rond 14u50 kon ik haar aan iedereen laten zien. Het was ook meteen de laatse keer dat ik haar zou vasthouden die namiddag *haha*  Ze heeft ontzettend veel liefde en aandacht gekregen van iedereen. Ik moest af en toe echt zoeken waar ze nu weer verzeidl was geraakt mijn klein pierewiereke. Maar als ze huilde dan hoorde ik vrijwel meteen, boven al het gebabbel en geroezemoes uit. Mevrouwtje is ook van tenu moeten veranderen omdat er een explosie in de pamper had plaatsgevonden. Helaas. En een flesje geven was een ware eer die deze keer de peter te beurt viel. Roxanne beloonde hem hiervoor met een mooie golf aan melk die ze teruggaf.. Woopsie! Maar ze heeft het wonderwel goed doorstaan al die aandacht en knuffels. Ik was er ook wel erg gerust in dat ze in goede handen was en daardoor kon ik navigeren in de zaal en hier en daar een praatje maken.

Het was een heel gezellige namiddag waar ik zelf ook wel van genoten heb. Het is leuk om al je geliefden samen te hebben in een zaatlje. Ik stond er echt van versteld hoeveel mensen samen met mij de geboorte van Roxanne wouden vieren. Het was hartverwarmend om te zien dat er echt zoveel liefde aanwezig is in mijn leven. En dat ik echt een stevig netwerk heb waar ik op kan rekenen en op kan bouwen. Een babyborrel is een hele ondernemening maar meer dan de moeite waard. Ondanks de stress en de steekjes die ik heb laten vallen (geen muziekje, verkeerd adres opgegeven op de kaartjes -veldweg ipv veldstraat ahum-, veel te veel gebak, kadootjes en kaartjes op een tafel gegooid waardoor ik niet meer kan traceren wie wat heeft gegeven, sommige mensen veel te weinig aandacht gegeven met spijt in het hart, ...) was het een hele leuke namiddag! Ik heb ook enkel positieve commentaren gekregen. Heerlijk! En ik straalde ook echt, ik ben zo ontzettend gelukkig met mijn kleine meid en zo trots dat ik haar in al haar glorie aan iedereen kon voorstellen. Het was fijn om aan iedereen die belangrijk of iets minder belangrijk voor me is echt te kunnen laten zien dat het goed gaat met ons en dat het echt wel lukt. En dat we genieten van elkaar! En ik gewoon heel erg GELUKKIG ben!
Ik ben in geen jaren zo blij, rustig en gelukkig geweest.Wonderlijk om dat kleine mensje te hebben. Mijn eigenste bundeltje liefde, een extra pakketje gelukzaligheid. Wat zie ik haar graag! Alleen maar liefde voor mijn klein trol <3