Workshop "Single en kinderwens"

Zaterdag 2 juli vond de langverwachtte workshop plaats "Single met een kinderwens" van Barbara Lammers van Beuren (auteur van het sterke boek "Geen partner wel een kinderwens" en haar collega's Sara Coster en Carolina Konijn te Gent.
Opgetogen en met toch wel enige verwachtingen fietstte ik gezwind naar de locatie.
De dag bestond uit 3 workshops (Wel een kinderwens, geen partner... wat nu? - Single en kinderwens, de verschillende opties en welke keuze past bij jou - Loslaten rond je kinderwens, hoe doe je dat? ) Vooral het laatste thema lag me nauw aan het hart. Ik ben een vrouw die altijd een plan B en C klaar liggen heeft dus ook nu wil ik voorbereid zijn als het niet zou lukken om een kindje te krijgen en hoe ik het dan moet loslaten. Niet dat ik de toekomst zo negatief inzie maar voor mij is het belangrijk om in tijden van crisis of van pure chaos in mijn hoofd en hart te weten dat ik al enige actieplannen voor handen heb. Dat ik reeds kennis heb vergaard en dat er ergens diep in mij al enkele antwoorden voorhanden zijn. Dat brengt heel veel rust met zich mee.
De dag verliep bijzonder gezellig.  Barbara, Carolina en Sara waren erg warme vrouwen die goed weten waar ze het over hebben en zijn erg inspirerend. Er werd veel gedeeld, veel gepraat en veel steun gegeven en gevonden bij elkaar.

Het was een heel warme sfeer waar ik me even in kon wentelen. Voor het eerst trof ik een groep vrouwen die met dezelfde vragen worsteleden en voor dezelfde dilemma's staan waar ik voor had gestaan, kleine 6 maand terug. Toen ik nog in de twijfelfase zat en alles met veel verbetenheid probeerde op een rijtje te zetten en te vatten.
Ik voelde me heel erg gesteund en begrepen. Ik vond het ook erg bijzonder om te zien dat iedereen daar een hele toffe, knappe dame was met een kinderwens maar helaas zonder partner. En dat ik niet de uitzondering ben. Dat ik niet weer eens vreemd of opvallend ben. Of precies absouluut van het normale pad wil afwijken. Maar gewoon, net als hen, een toffe gezellige vrouw ben met kinderwens maar zonder geliefde. Niet meer en ook zeker niet minder.
Het is alsof ik die bevestiging even heel hard nodig had. Ik koester dat gevoel nog steeds.  Het was vreemd om te merken dat die leegte zo groot was en dat die nu toch een beetje gevuld is. Het weten dat ik "OK" ben als vrouw, als Alice, ook al heb ik geen standvastige partner om een gezin mee te stichten.  Het blijft wel een pijnpunt, het gemis van een geliefde.
Maar het weerhoud me er niet van om toch voluit mijn kinderwens te willen vervullen. Het idee dat ik "zomaar" geen mama zou worden kan ik niet verdragen. Ik wil alle kansen die ik heb grijpen en ten volle benutten. Partner of geen partner. Ik zie het mezelf echt wel op mijn eentje doen. Maar het beeld van "een man - een kindje - een gezinnetje"  doemt af en toe op in mijn hoofd en brengt me dan even uit evenwicht. DAT loslaten zal nog een lang proces zijn...
En ik leerde die dag dat het ook helemaal ok is om daar mee te wostelen en daar droef om te zijn. En er om te moeten rouwen. Het is tijdelijk afscheid nemen van een zeer krachtig beeld, van een erg sterke wens. Omdat ik in het NU moet handelen en niet de tijd heb om te wachten op die partner... Want hij zou toch te laat komen. Maar het is een tijdelijk afcheid, ik geloof er wel in dat er op termijn liefdes mogelijk zijn. Al doet het me nu wel verdriet. 
Maar anderzijds ben ik er ook van overtuigd dat ik het kan, wil en mag... BAM- mama worden :)!