Zalig -haast zorgeloos- zomeren!

Ik heb een gesprek gehad met mijn teamcoach waarin ik heel rechttoe rechtaan mijn hart heb kunnen luchten (zonder een blad voor de mond te nemen).  Hoewel dat nog een dag of 2 heeft nagezinderd ben ik er wel in geslaagd volop te genieten van de zomerse dagen met Roxanne! Het is heerlijk om met zo een klein mensje mijn tijd te mogen spenderen. Zoveel liefde! Zoveel gelukzaligheid! Meermaals dacht ik de afgelopen dagen "DIt is het. Dit is puur geluk. Dit is waar ik altijd van gedroomd heb". En mijn hart maakt een vreugdesprongetje in mijn borstkas :)

Woensdag heb ik Roxanne afgezet bij de Mutti en ben ik met vrienden naar het kunstenfestival in Watou gegaan. Even tijd voor mezelf en vooral tijd om de kunstminnende Alice nog even wat aandacht te geven. Het was geweldig! Een mooie dag, fijne vrienden, prachtige kunst,... wat kon ik me nog meer wensen? En het was ook goed om even tijd voor mezelf te hebben. Zonder schuldgevoelens. Vind het zo belangrijk om ook aandacht te hebben voor "Alice" en niet enkel voor "de mama- Alice" Mijn leven is ingrijpend veranderd met de komst van de kleine trol, dat is niet tegen te spreken en er zijn absoluut momenten dat ik het zo hard mis: kunnen doen en laten waar ik zin in heb, geen rekening moeten houden met een klein hummeltje. Maar door af en toe heel bewust tijd te maken voor mezelf en voor mijn vrienden probeer ik goed zorg te dragen voor mezelf.
De ene dag lukt dat al wat beter dan de andere :) Maar ik ben het aan mezelf én aan Roxanne verplicht om mezelf goed te verzorgen en voldoende aandacht te hebben voor mijn welzijn. Zonder een gelukkige mama geen gelukkig kindje!

Donderdag ben ik met Rox naar de Blaarmeersen getrokken. In één woord: HEMELS! Na haar middagdutje heb ik de fietskar  buitengesleurd, in 7 haasten wat strandmateriaal bij elkaar gescharreld, mezelf in badkostuum gehesen en Roxanne nog voorzien van goede lik zonnecreme and of we go! Het was prachtig weer en veel te warm om in een parkje of zo te gaan zitten samen. En aangezien het "Roxanne-dag" was lag mijn focus volledig op de kleine trol en quality-time spenderen met haar. De Blaarmeersen (een groot recreatiedomein hier in Gent met water en een strand) heeft een "krekenplas", een ondiepe plas water waar kindjes en hun ouders zorgeloos kunnen spelen en plonzen. Het diepste punt is 1m diep. Dus wij daar naartoe!
Had mezelf nog maar net geinstalleerd op het strandlaken in  badkostuum of ik zag Rox al vrolijk rondwroetelen in het zand, er was er eentje aan het genieten:)  Een korte worsteling om haar een zwempamper aan te trekken later wandelde ik naar het water. Heerlijk verfrissend! Roxanne was aanvankelijk wat bang en klampte zich huilend aan me vast, een poging aan het doen om zo ver mogelijk van het water te geraken. Maar een aantal minuutjes ronddobberen en voorzichtig spetsen genoot ze met volle teugen! Giechelen, spetteren, bouncen in het water,... we deden het allemaal! En het was echt fantastisch!  We hebben er beiden heel erg van genoten en de tijd vloog voorbij. Even opwarmen op de handdoek, lekkere koek eten en ze was klaar voor nog een rondje in het water. "Dit is het! Dit is het echte leven" heb ik toen meerdere keren gedacht. Ik kon alles en iedereen gewoon loslaten en genieten. Genieten, genieten, genieten! Werk en alle problemen waren mijlenver van mij verwijderd. Het was enkel Roxanne en ik, de rest van de wereld kon me werkelijk gestolen worden.
Het was fantastisch!

Geluk in zijn meest pure vorm.
Wat ben ik blij met haar!