ZALIG ZORGELOOS ZOMEREN

Deze pauze is echt een heel welkome ontspanning. Nu pas merk ik hoe tijdrovend, emotioneel belastend en zwaar het de voorbije 3 maand eigenlijk echt is geweest.  En hoe ingrijpend die hormonen zijn! De impact op mijn leventje is nu pas echt duidelijk. Nu ik gewoon terug alles kan doen waar en wanneer ik er zin in heb en niet moet lopen denken aan spuitjes, tabletten en een eventuele zwangerschap geniet ik enorm van mijn vrijheid!
Het is echt zalig zorgeloos zomeren!!!
Ik ben al naar 2 festivalletjes geweest, superfijn gin-tonic-avondje gehouden, heerlijke gentse-feesten-nachten beleefd met meer pintjes dan goed voor me zijn, bbq's om buitensporig van te genieten, terrasjes allerhande, ... En er staat nog zoveel op de planning!
Even terug "gewoon" Alice zijn die haar tanden in het leven zet en geniet, geniet, geniet!
 
Mijn blikveld was erg vernauwd aan het raken en alles moest een beetje staan in het teken van de kleine hummeltje dat er hopelijk ooit komt. Het is zo een intens proces en vraagt zoveel inspanning dat het heel gek is om er nu op terug te kijken en te realiseren dat ik mijn leventje eigenlijk 3 maand een beetje "on hold" heb gezet, moeten zetten.  Door verschillende factoren was ik niet helemaal mezelf meer en das een heel vreemde constatie. Het voelt echt als een bevrijding aan, even niks :)

Het is wel grappig om mezelf te betrappen op het "scannen" van de omgeving als ik leuke dingen aan het ondernemen ben met mijn vrienden. Dan kijk ik -onbewust- rond of ik zwangere vrouwen zie of gezinnen met jongen kinderen; om mezelf ergens gerust te stellen dat het nog mogelijk zal zijn om zo een zaken te ondernemen. Ondanks dat kleine bundeltje liefde dat er zou bijkomen.  Ik ben heel bang om mijn gekende leventje op te moeten geven en te verzeilen op een eiland. En alles in het teken te moeten én willen stellen van mijn  kindje. Het is een schrikbeeld waar ik maar moeilijk vanaf geraak.
Ik zal veel vrijheid moeten opgeven en er zal nog meer gepland en geregeld moeten worden als ik iets wil ondernemen. Maar door er nu al op te anticiperen maak ik mezelf krachtiger. Ik moet precies even gerustgesteld worden, dat er wel nog heel veel dingen mogelijk zijn ondanks de komst van een kindje. En ik dus niet opeens aan huis gekluisterd zal geraken.  Door daar onbewust (en af toe bewust) mee bezig te zijn geraak ik ervan overtuigd dat het me wel zal lukken. En dat ik de liefde voor mijn kindje én de liefde voor mijn leventje wel zal kunnen combineren.

Maar nu nog even een maandje gewoon heerlijk onbezonnen genieten van de zomer en de fantastische zaken die nog gepland zijn. Ik geniet er dubbel zo hard van omdat het hopelijk mijn laatste kinderloze zomer word :)
En dan in september er terug met volle moed tegenaan!

Maar nu eerst GENIETEN!